هر کجا جامی ز عشق آمد... بدستت نوش کن...

هر کجا جامی ز عشق آمد... بدستت نوش کن...
هــر که میگوید سخن از مهــربانی گوش کن...

قلـب عاشق بوستان پُـر گُل و پُر آرزوســت...
تا توانی گرد این گلشن بگرد و بوش کن...

بی تعلق از مسیر زندگی باید گذشت...
از می آزادگی جان و دلت مدهوش کن...

عشق در دامن هستی روح و جان زندگیست...
دل اگر داری دلت را عاشق پر جوش کن...

زندگی لیلاست این معشوقه را از خود بساز
شادی و شور و شر و بار غمش بر دوش کن...