سلام اوبــــــامــــــــــا جونم!!
سلام اوبــــــامــــــــــا جونم!!
شرمنده بازم یه نامه براتون دارم!!
احوالت چطور است ؟ هرچند میدانم این روزها حسابی از دست ما کلافه شده ای …
می دانم وقتی توی مجله های خودتان می خوانی سرعت پیشرفت علمی ایران را ، چقدر دلگیر می شوی، مجله «نیوساینتیست» (Newscientist) را می گویم که گفت : «تولید علم در ایران، یازده برابر میانگین جهان و سریعتر از هر کشور دیگری ست.»
وقتی می بینید توان موشکی و دفاعی ایران را؛
وقتی می بینیدپیشرفتهای پزشکی ایران را؛
وقتی می بینید پیشرفتهای هسته ای ایران را؛
و...
آن وقت است که دلتان می خواهد یک شبی، نصفه شبی بیایید و تمام پیچ و مهره های تاسیسات هسته ای مان را از هم باز کنید، تا فقط کمی دلتان خنک شود . ان وقت است که دنبال راه چاره اید دنبال راه نفوذید دنبال اسب تراوا می گردید و شما که در طول تاریخ همیشه ضرب شصت مسلمانان غیور ایران را دیده اید
کمی برگردیم به عقب ان روزهایی که مغولها حمله کردند ، اگر کشتند و اتش زدند و ویران کردند اما اخرش مغلوب فرهنگ ما شدند و در مقابل این فرهنگ غنی زمین گیر شدند..
جلوتر بیایید حمله پرتغالی ها و دفاع جانانه مردم جنوب را یادتان می آید؟
و آن روز هایی که خورشید در مستعمرات انگلستان هیچ گاه غروب نمی کرد و هر جای دنیا منافعی میدید و زورش می رسید استعمار می کرد ، ایران هیچ وقت مستعمره نشد نه مستعمره انگلستان که هیچ جا...
آن روزهایی که از شمال با روس ها می جنگید و از جنوب با انگلیس ها درگیر بود ، هیچ وقت کمر خم نکرد کوچک جنگلی را که می شناسید دلیران تنگستان را چه طور؟ رئیسعلی دلواری را که یادتان هست؟
مدرس و فضل الله نوری....
امیر کبیر را چه طور؟
چمران و کاوه را
بهشتی و رجایی
اصلا خمینی را چطور؟
مادران شهیدمان را که فراموش نکرده اید؟ همان هایی که با افتخار فرزندانشان را به جبهه می فرستادند و در تشیع جنازه او شیرینی پخش می کردند و بلافاصله فرزند دیگرشان را به جبهه می فرستادند تا سنگر او خالی نماند ...
میدانم که زخم های کاری شان هنوز روی تنتان است .اینها هنوز هم هستند... هنوز هم ادامه دارند...
راهشان،
هدفشان،
غیرتشان،
هنوز ادامه دارد.......
فهمیدی یـــــــانــــــــکــــــــــی!!!!
پی نوشت؛
این نامه هم ادامه دارد....
شرمنده بازم یه نامه براتون دارم!!
احوالت چطور است ؟ هرچند میدانم این روزها حسابی از دست ما کلافه شده ای …
می دانم وقتی توی مجله های خودتان می خوانی سرعت پیشرفت علمی ایران را ، چقدر دلگیر می شوی، مجله «نیوساینتیست» (Newscientist) را می گویم که گفت : «تولید علم در ایران، یازده برابر میانگین جهان و سریعتر از هر کشور دیگری ست.»
وقتی می بینید توان موشکی و دفاعی ایران را؛
وقتی می بینیدپیشرفتهای پزشکی ایران را؛
وقتی می بینید پیشرفتهای هسته ای ایران را؛
و...
آن وقت است که دلتان می خواهد یک شبی، نصفه شبی بیایید و تمام پیچ و مهره های تاسیسات هسته ای مان را از هم باز کنید، تا فقط کمی دلتان خنک شود . ان وقت است که دنبال راه چاره اید دنبال راه نفوذید دنبال اسب تراوا می گردید و شما که در طول تاریخ همیشه ضرب شصت مسلمانان غیور ایران را دیده اید
کمی برگردیم به عقب ان روزهایی که مغولها حمله کردند ، اگر کشتند و اتش زدند و ویران کردند اما اخرش مغلوب فرهنگ ما شدند و در مقابل این فرهنگ غنی زمین گیر شدند..
جلوتر بیایید حمله پرتغالی ها و دفاع جانانه مردم جنوب را یادتان می آید؟
و آن روز هایی که خورشید در مستعمرات انگلستان هیچ گاه غروب نمی کرد و هر جای دنیا منافعی میدید و زورش می رسید استعمار می کرد ، ایران هیچ وقت مستعمره نشد نه مستعمره انگلستان که هیچ جا...
آن روزهایی که از شمال با روس ها می جنگید و از جنوب با انگلیس ها درگیر بود ، هیچ وقت کمر خم نکرد کوچک جنگلی را که می شناسید دلیران تنگستان را چه طور؟ رئیسعلی دلواری را که یادتان هست؟
مدرس و فضل الله نوری....
امیر کبیر را چه طور؟
چمران و کاوه را
بهشتی و رجایی
اصلا خمینی را چطور؟
مادران شهیدمان را که فراموش نکرده اید؟ همان هایی که با افتخار فرزندانشان را به جبهه می فرستادند و در تشیع جنازه او شیرینی پخش می کردند و بلافاصله فرزند دیگرشان را به جبهه می فرستادند تا سنگر او خالی نماند ...
میدانم که زخم های کاری شان هنوز روی تنتان است .اینها هنوز هم هستند... هنوز هم ادامه دارند...
راهشان،
هدفشان،
غیرتشان،
هنوز ادامه دارد.......
فهمیدی یـــــــانــــــــکــــــــــی!!!!
پی نوشت؛
این نامه هم ادامه دارد....
۱.۸k
۱۴ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.