حلالم کن اگر روزی گرفتار دلت بودم*

حلالم کن اگر روزی گرفتار دلت بودم*
نفهمیدم که خوش بودی وتنهامشکلت بودم*
توقاب عکس این دنیا فقط چشم تورا دیدم*
حلالم کن اگر هرشب تو افکار تو چرخیدم*
خودت هر روز میگفتی که از تنهایی بیزاری*
بگو این لحن دلگیرو هنوز توخاطرت داری؟*
گلوم سرشار از بغضه یه بغض تلخ وپژمرده*
یه موسیقی پردرد از یه آهنگساز سرخورده*
هوای خونمون سرده، گلامون سخت بیمارن*
چشام رو قاب عکس تو تگرگ اشک می بارن*
تورفتی برنمیگردی، گلا هم اینو میدونن*
ولی هرشب به یاد تو قنوت عشق میخونن*
صدای ساز ناکوکم می پیچه توی این خونه*
گلا پرپر نشین بسه! دلم بن بست می مونه*...