به بودن با خدا،

به بودن با خدا،
احترام کن و
وارد شو
در این بودن،
با قلب هایمان وارد میشویم
نه با پاهایمان!
همه چیز تازه است!
هوا تازه!
نفس، تازه!

امید بخشیدن بالاترین لذت دنیاست ؛
وقتی به کسی یا مخلوقی در جهان امید می بخشیم
گویی دنیا را به ما هدیه دادند
در واقع هم همینطور است، زیرا انرژی اینکار آنقدر بالاست
و بازتاب آن در کائنات بسیار بزرگ و فراموش نشدنی است
امید بخشیدن یعنی مخلوقی را به ادامه زندگی دعوت کردن
یعنی حمایت تا نهایت
یعنی باور طلوعی دیگر
یعنی فردا را دیدن
یعنی روشن کردن شمعی در وجود کسی
یعنی تجلی مهربانی و لطف و صفا ….
فراموش نکنیم ؛
ما هر روز میتوانیم به دیگران امید ببخشیم
شاید امید بخشیدن برای ما رایگان باشد
اما بدست اوردن امید برای خیلی ها ، گرانقیمت است
«پناه»؛ میبرم «به خدا»،از عـیبی که؛

«امروز» در خود
می بینم،و«دیروز»؛

«دیگران را» به

خاطر،«هـمان عیـب»؛

ملامت کرده ام.
محتاط باشیم؛
در «سرزنش»؛
و «قضاوت کردن دیگران».وقتی؛
نه از «دیروز او» خبر داریم؛
نه از «فردای خودمان».