انسان و آزادی (1)

انسان و آزادی (1)

رسیدن به سعادت، آرزوی همه انسان هاست، چنانکه بهره مندی از ((آزادی)) نیز یکی از خواسته ها و آرمان های بشر بوده و هست.

آزادی وصفی او اوصاف نفسانی انسان است، با تعدد و تفاوت انسان شناسی ها، معنا و مفهوم آن متعدد می گردد. هستی شناسی و جهان بینی هرشخص، انسان شناسی اوراتحت تاثیر خود قرار میدهد و هر انسان شناسی خاص، مفهوم ویژه ای از آزادی به ما عرضه میکند.

ازاین رو آزادی از نظر اسلام با آزادی مورد نظر مکاتب غربی، غیر دینی و غیراسلامی تفاوت فراوان دارد، زیرا پایه های شناختی اسلام و مکاتب دیگر درباره جهان و انسان و سعادت او متفاوت میباشند.

آزادی هیچگاه نمیتواند مطلق و نامحدود باشد، چراکه اوصاف هرموجودی تابع خود آن موجود است، موجود محدود وصف محدود دارد و موجود نامحدود وصف نامحدود.

بنابراین ممکن نیست که انسان محدود، آزادی نامحدود داشته باشد و وصفش تابع خود او نباشد. خداوند گرچه انسان را آزاد آفریده و به او اراده و اختیار داده است، اما اراده و اختیاری محدود نصیب او نموده است و انسان این قدرت و توانایی را ندارد که با اراده خود، هر آنچه را که میخواهد محقق سازد؛ وهمسان همین محدودیت طبیعی و تکوینی، وقتی که انسان در محیط اجتماعی خود زندگی میکند محدودیت قانونی و حقوقی واجتماعی نیز جلوی رهایی مطلق و آزدی بی قید و حصر اورا میگیرد.

ادامه دارد...