در روز قیامت عذاب هفت نفر از همه سخت تر است، فرزند آدم(ع)
در روز قیامت عذاب هفت نفر از همه سخت‌تر است، فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت....
امام صادق(ع) فرمود: در روز قیامت عذاب هفت نفراز همه سخت‌تر است، فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) در مورد خداوند بحث و خدا را انکار کرد و دو نفر از بنی اسرائیل که قوم خود را یهودی و مسیحی کردند.
شیخ صدوق در کتاب «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» درباره کیفر قابیل فرزند خطارکار حضرت آدم(ع) و دو نفر از بنی اسرائیل و دو تن از امت اسلام با توجه به روایات رسیده این چنین نقل می کند:
- راوی می گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند: در روز قیامت عذاب هفت نفر از همه سخت‌تر است: فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) در مورد خداوند بحث و خدا را انکار کرد، دو نفر از بنی اسرائیل که قوم خود را یهودی و مسیحی کردند، فرعون که گفت: من بالاترین خدای شما هستم و دو نفر از این امت که یکی از آنها بدتر از دیگران است و در تابوتی شیشه‌ای در زیر جهنم در دریاهایی از آتش قرار دارد.
- راوی از امام باقر(ع) پرسید: اولین کسی که وارد جهنم می شود کیست؟، فرمودند: ابلیس و دو نفر دیگر که در سمت راست و چپ او هستند.
- اسحاق بن عمار صیرفی می‌گوید: به امام کاظم(ع) عرض کردم: درباره آن دو نفر چیزی بگویید و من درباره آن دو مطالب زیادی از پدرتان شنیده‌ام، فرمودند: ای اسحاق! اولی همانند آن گوساله و دومی همانند سامری است.
عرض کردم: بیشتر بفرمایید.
فرمودند: به خدا سوگند آنها عده‌ای را مسیحی، یهودی و مجوسی کردند، خداوند کار آنها را نبخشد.
عرض کردم: بیشتر بفرمایید.
فرمودند: سه نفر هستند که خداوند به آنها نظر رحمت نمی‌افکند، آنها را پاک نمی کند و عذاب دردناکی برای آنها مهیاست.
عرض کردم: فدایت گردم، اینان کیستند؟
فرمودند: کسی که از جانب غیر خدا ادعای امامت کند یا امام از طرف خدا را بدنام کند و یا گمان کند آن دو نفر بهره‌ای از اسلام داشته‌اند.
عرض کردم: بیشتر بفرمایید.
فرمودند: ای اسحاق! برایم فرقی ندارد که آیه محکمی از قرآن را محو کنم، پیامبری حضرت محمد(ص) را انکار کنم، گمان کنم در آسمان خدایی نیست یا در امامت بر حضرت علی(ع) پیشی بگیریم (یعنی گناه این کارها با گناه انکار امامت امیرالمؤمنین(ع) و ادعای امامت خودم برابر است).
عرض کردم: فدایت شوم، بیشتر بفرمایید.
فرمودند: ای اسحاق! همانا در جهنم دره‌ای به نام «سقر» است، از زمانی که خداوند آن را آفریده، نفس نکشیده است، اگر خداوند به اندازه سر سوزنی به او اجازه تنفس بدهد، بدون شک همه زمینیان را آتش می‌زند و همانا جهنمی‌ها از گرما، بدبویی، کثیفی و عذاب‌هایی که خداوند برای اهل این دره آماده کرده، گریزانند و همانا بدون شک در این دره کوهی است که همه کسانی که در این دره هستند از گرما، بدبویی، کثیفی و عذاب‌هایی که خداوند برای ساکنان این کوه مهیا کرده است، گریزان هستند.
و همانا بدون شک در این چاه افعی‌ای است که همه اهل این چاه از پلیدی، بدبویی، کثیفی و سم‌هایی که خداوند عزوجل در نیش آن برای اهلش مهیا کرده، گریزان هستند و همانا و بدون تردید در شکم این افعی هفت صندوق است که پنج نفر از امت‌های گذشته و دو نفر از این امت در آن هستند.
عرض کردم: فدایت شوم این پنج نفر و دو نفر کیستند؟
فرمودند: آن پنج نفر عبارتند از: قابیل که هابیل را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) درباره وجود خدا بحث کرد و منکر خدا شد و گفت: من زنده می کنم و می میرانم، فرعون که گفت: من بالاترین خدای شما هستم، یهودا که گروهی را یهودی کرد و بولس که عده‌ای را مسیحی کرد و دو تن بیابانی از این امت.
امام صادق(ع) فرمود: در روز قیامت عذاب هفت نفراز همه سخت‌تر است، فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) در مورد خداوند بحث و خدا را انکار کرد و دو نفر از بنی اسرائیل که قوم خود را یهودی و مسیحی کردند.
شیخ صدوق در کتاب «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» درباره کیفر قابیل فرزند خطارکار حضرت آدم(ع) و دو نفر از بنی اسرائیل و دو تن از امت اسلام با توجه به روایات رسیده این چنین نقل می کند:
- راوی می گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند: در روز قیامت عذاب هفت نفر از همه سخت‌تر است: فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) در مورد خداوند بحث و خدا را انکار کرد، دو نفر از بنی اسرائیل که قوم خود را یهودی و مسیحی کردند، فرعون که گفت: من بالاترین خدای شما هستم و دو نفر از این امت که یکی از آنها بدتر از دیگران است و در تابوتی شیشه‌ای در زیر جهنم در دریاهایی از آتش قرار دارد.
- راوی از امام باقر(ع) پرسید: اولین کسی که وارد جهنم می شود کیست؟، فرمودند: ابلیس و دو نفر دیگر که در سمت راست و چپ او هستند.
- اسحاق بن عمار صیرفی می‌گوید: به امام کاظم(ع) عرض کردم: درباره آن دو نفر چیزی بگویید و من درباره آن دو مطالب زیادی از پدرتان شنیده‌ام، فرمودند: ای اسحاق! اولی همانند آن گوساله و دومی همانند سامری است.
عرض کردم: بیشتر بفرمایید.
فرمودند: به خدا سوگند آنها عده‌ای را مسیحی، یهودی و مجوسی کردند، خداوند کار آنها را نبخشد.
عرض کردم: بیشتر بفرمایید.
فرمودند: سه نفر هستند که خداوند به آنها نظر رحمت نمی‌افکند، آنها را پاک نمی کند و عذاب دردناکی برای آنها مهیاست.
عرض کردم: فدایت گردم، اینان کیستند؟
فرمودند: کسی که از جانب غیر خدا ادعای امامت کند یا امام از طرف خدا را بدنام کند و یا گمان کند آن دو نفر بهره‌ای از اسلام داشته‌اند.
عرض کردم: بیشتر بفرمایید.
فرمودند: ای اسحاق! برایم فرقی ندارد که آیه محکمی از قرآن را محو کنم، پیامبری حضرت محمد(ص) را انکار کنم، گمان کنم در آسمان خدایی نیست یا در امامت بر حضرت علی(ع) پیشی بگیریم (یعنی گناه این کارها با گناه انکار امامت امیرالمؤمنین(ع) و ادعای امامت خودم برابر است).
عرض کردم: فدایت شوم، بیشتر بفرمایید.
فرمودند: ای اسحاق! همانا در جهنم دره‌ای به نام «سقر» است، از زمانی که خداوند آن را آفریده، نفس نکشیده است، اگر خداوند به اندازه سر سوزنی به او اجازه تنفس بدهد، بدون شک همه زمینیان را آتش می‌زند و همانا جهنمی‌ها از گرما، بدبویی، کثیفی و عذاب‌هایی که خداوند برای اهل این دره آماده کرده، گریزانند و همانا بدون شک در این دره کوهی است که همه کسانی که در این دره هستند از گرما، بدبویی، کثیفی و عذاب‌هایی که خداوند برای ساکنان این کوه مهیا کرده است، گریزان هستند.
و همانا بدون شک در این چاه افعی‌ای است که همه اهل این چاه از پلیدی، بدبویی، کثیفی و سم‌هایی که خداوند عزوجل در نیش آن برای اهلش مهیا کرده، گریزان هستند و همانا و بدون تردید در شکم این افعی هفت صندوق است که پنج نفر از امت‌های گذشته و دو نفر از این امت در آن هستند.
عرض کردم: فدایت شوم این پنج نفر و دو نفر کیستند؟
فرمودند: آن پنج نفر عبارتند از: قابیل که هابیل را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) درباره وجود خدا بحث کرد و منکر خدا شد و گفت: من زنده می کنم و می میرانم، فرعون که گفت: من بالاترین خدای شما هستم، یهودا که گروهی را یهودی کرد و بولس که عده‌ای را مسیحی کرد و دو تن بیابانی از این امت.
۱.۱k
۱۸ شهریور ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.