همه خانم ها از زمانی که به سن بلوغ می رسند و اولین قاعدگی
همه خانمها از زمانی که به سن بلوغ میرسند و اولین قاعدگیشان را تجربه میکنند متوجه تغییراتی اساسی در بدنشان میشوند و در عین حال ممکن است بیماریهای جدیدی را تجربه کنند که تا به حال هیچ چیز در موردشان نمیدانستند. یک دسته از این بیماریها، عفونتهای مختلف ناحیه تناسلی و ترشحات حاصل از آن است. البته همه ترشحات غیرطبیعی محسوب نمیشود و نیازی به درمان ندارد. اگر همیشه راجع به این ترشحات سؤالهایی در ذهنتان داشتید و راحت نمیتوانستید آنها را از پزشک خود بپرسید صحبتهای دکتر آزیتا صفارزاده، متخصص زنان و فوقتخصص نازایی و لاپاراسکوپی را در این مورد از دست ندهید.
این ترشحات طبیعی است و درمان نمیخواهد
ترشحات در خانمها به 2 گروه فیزیولوژیک و پاتولوژیک تقسیم میشود. ترشحات فیزیولوژیک معمولا از شروع اولین قاعدگی تا یائسگی به علت تخمکگذاری ایجاد میشود که شفاف، بیرنگ و کمی کشدار است و در حدود روز 10 تا 18 سیکل عادت ماهانه میزانشان افزایش پیدا میکند. در حقیقت این ترشحات «استروژنیک» نامیده میشود و نشانهای از تخمکگذاری است. حتی گاهی اوقات مقدارشان آنقدر زیاد است که فرد را به شک وامیدارد و مجبور میشود به مطب مراجعه کند درحالی که این ترشحات هیچ خطری ندارد. دومین نوع از ترشحات فیزیولوژیک، ترشحات سفید رنگ به مقدار بسیار کم، بدون بو، تا حدی کشدار، پنیری و بدون خارش است. درواقع چون ناحیه واژن نزدیک به مقعد است درصد کمی احتمال رشد قارچ وجود دارد حتی در حالت عادی یک دختربچه 3ساله هم ممکن است به این قارچ مبتلا شود که هردوی این ترشحات طبیعی است و احتیاجی به درمان خاصی ندارد.

خود درمانی کنیم یا نکنیم؟!
اگر ترشحات فیزیولوژیک، بدون بو، شفاف یا سفید باشد نیازی به مراجعه پزشکی وجود ندارد. کسانی که ترشحات خیلی روشن سفیدرنگ به هم چسبیده و پنیری و بدون بو و یک مختصر خارش دارند میتوانند بدون مراجعه به پزشک 7 شب از داروی ضد قارچ موضعی کلوتریمازول استفاده کنند اما اگر خوب نشدند بهتر است دیگر این درمان را ادامه ندهند و به پزشک مراجعه کنند. ترشحات پاتولوژیک نیز حتما نیاز به تشخیص و درمان پزشک دارد. بارها مشاهده شده است چون بیمار یک بار در گذشته مراجعه کرده بوده و درمان ضدقارچ گرفته بعد برای هر ترشحی به طور سرخود و بدون مشورت پزشک از همان درمان ضد قارچ استفاده میکند و وقتی به پزشک مراجعه میکند که متاسفانه وضعش از روز اول بدتر شده است. درحقیقت درمان هر ترشحی برحسب عامل پاتولوژیکش متفاوت است. اگر شما بخواهید درمان میکروبی را برای قارچ به کار ببرید جواب نخواهد داد، پس بهتر است در شرایطی که بیمار ترشح زرد، سبز، کفآلود و بدبو دارد حتما به پزشک مراجعه کند چون اگر خوب درمان صورت نگیرد ممکن است منجر به ناباروری و حتی آبسههای لگنی شود. گاهی اوقات به دلیل عدم درمان مناسب حتی مجبور میشویم تخمدانها، رحم یا حتی قسمتی از روده و بخشی از مثانه را خارج کنیم.
به علائم دقت کنید
ترشحات پاتولوژیک به چند دسته تقسیم میشود. این ترشحات ممکن است بر اثر یک قارچ بسیار شدید ایجاد شود. رنگ آنها سفید و مقدارشان بسیار زیاد است و گاهی اوقات آبکی و همراه با خارش فراوان و قرمز شدن ناحیه خارجی آلت تناسلی است. این بیماری کاندیدیاز نامیده میشود و احتیاج به درمان دارد. درمان آن معمولا با داروهای موضعی و خوراکی انجام میشود. دسته دیگر از ترشحات پاتولوژیک، ترشحات زردرنگ و بدبو است که بعضی اوقات با خارش بسیار زیاد همراه است. خود این ترشحات انواع مختلفی دارد. یکی از آنها «میکس میکروبیال» (باکتریهایی از انواع مختلف) نامیده میشود. برخی دیگر بر اثر باکتری «گاردنلا» یا گاهی اوقات حتی «تریکوموناس» ایجاد میشود که یک موجود تکیاختهای است و خارش فراوان ایجاد میکند. در هر صورت معمولا درمان این ترشحات با داروی مترونیدازول است که به صورت موضعی و خوراکی استفاده میشود.
آنتیبیوتیکها احتمال قارچ را بالا میبرند؟!
از آنجایی که خوددرمانی در ایران خیلی رایج است خیلی اوقات بیمار 2 تا 4 روز آنتیبیوتیک مصرف میکند و علائم بیماری که کاهش پیدا کرد دیگر آن را قطع میکند. با این کار کمی از میکروبهای ناحیه واژن از بین میروند اما چون درمان کامل نشده برخی از آنها زنده میمانند و به آنتیبیوتیک مقاوم میشوند. به همین دلیل بیمار هر نوع آنتیبیوتیکی هم که مصرف میکند متاسفانه این چرک قطع نمیشود و حتی ممکن است مجبور شویم جراحی انجام دهیم. آنتیبیوتیک حداقل برای 7 روز باید مصرف شود و بعد اگر پزشک صلاح دید قطع شود. مصرف خودسرانه آنتیبیوتیک نیز به هیچ وجه توصیه نمیشود. جالب است بدانید با خوردن آنتیبیوتیک احتمال ایجاد قارچ در ناحیه واژن بالا میرود. در واژن یک باسیل یا میکروب محافظ به نام
این ترشحات طبیعی است و درمان نمیخواهد
ترشحات در خانمها به 2 گروه فیزیولوژیک و پاتولوژیک تقسیم میشود. ترشحات فیزیولوژیک معمولا از شروع اولین قاعدگی تا یائسگی به علت تخمکگذاری ایجاد میشود که شفاف، بیرنگ و کمی کشدار است و در حدود روز 10 تا 18 سیکل عادت ماهانه میزانشان افزایش پیدا میکند. در حقیقت این ترشحات «استروژنیک» نامیده میشود و نشانهای از تخمکگذاری است. حتی گاهی اوقات مقدارشان آنقدر زیاد است که فرد را به شک وامیدارد و مجبور میشود به مطب مراجعه کند درحالی که این ترشحات هیچ خطری ندارد. دومین نوع از ترشحات فیزیولوژیک، ترشحات سفید رنگ به مقدار بسیار کم، بدون بو، تا حدی کشدار، پنیری و بدون خارش است. درواقع چون ناحیه واژن نزدیک به مقعد است درصد کمی احتمال رشد قارچ وجود دارد حتی در حالت عادی یک دختربچه 3ساله هم ممکن است به این قارچ مبتلا شود که هردوی این ترشحات طبیعی است و احتیاجی به درمان خاصی ندارد.

خود درمانی کنیم یا نکنیم؟!
اگر ترشحات فیزیولوژیک، بدون بو، شفاف یا سفید باشد نیازی به مراجعه پزشکی وجود ندارد. کسانی که ترشحات خیلی روشن سفیدرنگ به هم چسبیده و پنیری و بدون بو و یک مختصر خارش دارند میتوانند بدون مراجعه به پزشک 7 شب از داروی ضد قارچ موضعی کلوتریمازول استفاده کنند اما اگر خوب نشدند بهتر است دیگر این درمان را ادامه ندهند و به پزشک مراجعه کنند. ترشحات پاتولوژیک نیز حتما نیاز به تشخیص و درمان پزشک دارد. بارها مشاهده شده است چون بیمار یک بار در گذشته مراجعه کرده بوده و درمان ضدقارچ گرفته بعد برای هر ترشحی به طور سرخود و بدون مشورت پزشک از همان درمان ضد قارچ استفاده میکند و وقتی به پزشک مراجعه میکند که متاسفانه وضعش از روز اول بدتر شده است. درحقیقت درمان هر ترشحی برحسب عامل پاتولوژیکش متفاوت است. اگر شما بخواهید درمان میکروبی را برای قارچ به کار ببرید جواب نخواهد داد، پس بهتر است در شرایطی که بیمار ترشح زرد، سبز، کفآلود و بدبو دارد حتما به پزشک مراجعه کند چون اگر خوب درمان صورت نگیرد ممکن است منجر به ناباروری و حتی آبسههای لگنی شود. گاهی اوقات به دلیل عدم درمان مناسب حتی مجبور میشویم تخمدانها، رحم یا حتی قسمتی از روده و بخشی از مثانه را خارج کنیم.
به علائم دقت کنید
ترشحات پاتولوژیک به چند دسته تقسیم میشود. این ترشحات ممکن است بر اثر یک قارچ بسیار شدید ایجاد شود. رنگ آنها سفید و مقدارشان بسیار زیاد است و گاهی اوقات آبکی و همراه با خارش فراوان و قرمز شدن ناحیه خارجی آلت تناسلی است. این بیماری کاندیدیاز نامیده میشود و احتیاج به درمان دارد. درمان آن معمولا با داروهای موضعی و خوراکی انجام میشود. دسته دیگر از ترشحات پاتولوژیک، ترشحات زردرنگ و بدبو است که بعضی اوقات با خارش بسیار زیاد همراه است. خود این ترشحات انواع مختلفی دارد. یکی از آنها «میکس میکروبیال» (باکتریهایی از انواع مختلف) نامیده میشود. برخی دیگر بر اثر باکتری «گاردنلا» یا گاهی اوقات حتی «تریکوموناس» ایجاد میشود که یک موجود تکیاختهای است و خارش فراوان ایجاد میکند. در هر صورت معمولا درمان این ترشحات با داروی مترونیدازول است که به صورت موضعی و خوراکی استفاده میشود.
آنتیبیوتیکها احتمال قارچ را بالا میبرند؟!
از آنجایی که خوددرمانی در ایران خیلی رایج است خیلی اوقات بیمار 2 تا 4 روز آنتیبیوتیک مصرف میکند و علائم بیماری که کاهش پیدا کرد دیگر آن را قطع میکند. با این کار کمی از میکروبهای ناحیه واژن از بین میروند اما چون درمان کامل نشده برخی از آنها زنده میمانند و به آنتیبیوتیک مقاوم میشوند. به همین دلیل بیمار هر نوع آنتیبیوتیکی هم که مصرف میکند متاسفانه این چرک قطع نمیشود و حتی ممکن است مجبور شویم جراحی انجام دهیم. آنتیبیوتیک حداقل برای 7 روز باید مصرف شود و بعد اگر پزشک صلاح دید قطع شود. مصرف خودسرانه آنتیبیوتیک نیز به هیچ وجه توصیه نمیشود. جالب است بدانید با خوردن آنتیبیوتیک احتمال ایجاد قارچ در ناحیه واژن بالا میرود. در واژن یک باسیل یا میکروب محافظ به نام
۷.۳k
۱۰ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.