قاتل: از خانواده مقتول عذرخواهی نمی کنم!
قاتل: از خانواده مقتول عذرخواهی نمی‌کنم!
اتهامم را قبول دارم و هیچ دفاعی هم ندارم! از خانواده مقتول هم معذرت خواهی نمی‌کنم چرا که این معذرت خواهی دردی را دوا نمی‌کند! حالا که همسرم هم قصد دارد از من طلاق بگیرد دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم! البته او حق دارد چرا که من شوهر خوبی نبودم، پدر خوبی هم برای فرزندش نیستم.
این ها بخشی از اظهارات عامل جنایت بی رحمانه در پلاک 47 است که چهارشنبه گذشته به همراه همسرش در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان خراسان رضوی مقابل میز عدالت نشست تا در حضور قاضی مجتبی علیزاده (رئیس دادگاه) و قاضی سیداسماعیل عندلیب (مستشار) از خود دفاع کند. این متهم 20ساله که در ساعات اولیه دستگیری سعی می کرد ارتکاب قتل فجیع راننده پراید را به همسرش نسبت دهد، در جلسه دادگاه به صراحت قتل مرد 30ساله را پذیرفت.
او پس از آن که نماینده دادستان کیفرخواست این پرونده جنایی را قرائت کرد و از محضر دادگاه خواست اشد مجازات قانونی را برای متهمان صادر کند، به تشریح جزئیات جنایت اسیدی خود پرداخت و گفت: همه لوازم زندگی ام را فروخته و صرف تامین هزینه های مواد مخدر صنعتی (شیشه) کرده بودم و دیگر چیزی برای فروش نداشتم تا این که شب قبل از وقوع حادثه تصمیم به سرقت خودرو گرفتم. آن شب نقشه ام را برای همسرم توضیح دادم اما با مخالفت او روبه رو شدم به همین خاطر هم او را با شیلنگ و کمربند کتک زدم تا مرا همراهی کند آن روز جمعه بود که به اتفاق همسرم به جمعه بازار خودرو رفتیم او را با خودم بردم تا کسی با نگاه کردن به چهره معتاد گونه ام شک نکند.
پراید مدل 92 را که مالک آن جوانی حدود 30ساله بود انتخاب کردم و از او خواستم برای نوشتن قولنامه به منزلم بیاید. با این بهانه او را به پلاک 47 در بولوار طبرسی شمالی کشاندم. وقتی وارد حیاط منزل اجاره ای شدیم احساس کردم راننده کمی شک کرده است در این هنگام با چاقویی که از قبل همراه داشتم ضربه ای از پشت سر به او زدم وقتی برگشت دیگر امانش ندادم و ضربات دیگری هم بر پیکرش فرود آوردم. همسرم ترسیده بود و جیغ می کشید به او گفتم اگر فریاد بزنی تو را هم می کشم!
پیکر خون آلود راننده را به داخل اتاق کشیدم. همسرم فرزندش را داخل هال گذاشته بود و از ترس می لرزید. پلاستیک را به سر راننده کشیدم تا از نگاه های ملتمسانه اش راحت شوم. این در حالی بود که از همسرم خواستم تا در بستن دست و پاهای او کمکم کند وقتی دیدم او تردید دارد تهدید کردم که بچه اش را می کشم! او دیگر چاره ای جز کمک به من نداشت می ترسیدم همسایگان متوجه ماجرا شوند با روزنامه شیشه های پنجره را پوشاندم و با کمک همسرم جسد را به آشپزخانه کشیدم.سپس با حدود 50هزار تومانی که از جیب های مقتول سرقت کردم به اتفاق همسرم به یک ابزارفروشی رفتیم و با خرید مقداری اسید و بیل و کلنگ دوباره به منزل بازگشتم. گوشه ای از پذیرایی منزل را حفر کردم و جسد راننده را داخل آن انداختم.
وی در پاسخ به قاضی علیزاده که پرسید چرا اسید روی جسد ریختی؟ گفت: می خواستم جسد او بو نگیرد و زودتر از بین برود. متهم این پرونده جنایی در ادامه گفت: پس از آن هم مدارک خودرو را که همراه مقتول بود برداشتم و به همراه همسرم به سمت کاشمر به راه افتادیم. می خواستم پراید را در آن جا به فروش برسانم اما احساس کردم بستگانم به من مشکوک شده اند به همین خاطر خیلی سریع به یک بنگاه معاملات رفتم ولی چون استرس زیادی داشتم مدارک خودرو را هم در بنگاه فراموش کردم و تصمیم به بازگشت گرفتم که در بین راه ماموران به من مظنون شدند و دستگیر شدم. ابتدا سعی کردم با یک داستان ساختگی ارتکاب قتل را به همسرم نسبت بدهم اما وقتی در بازجویی ها به تناقض گویی افتادم و از سوی دیگر نمی توانستم از فرزندم نگهداری کنم حقیقت ماجرا را فاش کردم.
همسر متهم به قتل نیز پس از آن که رئیس دادگاه اتهاماتی از قبیل معاونت در قتل عمدی، مشارکت در سرقت و مخفی کردن جسد را به وی تفهیم کرد در دفاع از خود گفت: من نمی دانستم او قصد ارتکاب جنایت دارد.
من حتی با ماجرای زورگیری که شب قبل از حادثه مطرح کرد مخالف بودم ولی در برابر تهدیدها و کتک کاری های او مجبور به همراهی شدم. هر گونه مخالفت مرا با کمربند پاسخ می داد به طوری که آثار ضربات کمربند هنگام بازسازی صحنه قتل که در حضور قاضی سیدجواد حسینی (قاضی ویژه قتل عمد مشهد) انجام شد هنوز روی دیوار منزل اجاره ای باقی بود.
این گزارش حاکی است پس از اعترافات صریح متهمان، وکلای مدافع درحالی به دفاع از متهمان این پرونده جنایی پرداختند که خانواده مقتول و وکیل مدافع آنان نیز صدور حکم قصاص نفس برای عامل این جنایت را از محضر دادگاه تقاضا کردند و در پایان نیز قاضی علیزاده پس از استماع آخرین دفاعیات متهمان ختم جلسه دادگاه را اعلام و عن
اتهامم را قبول دارم و هیچ دفاعی هم ندارم! از خانواده مقتول هم معذرت خواهی نمی‌کنم چرا که این معذرت خواهی دردی را دوا نمی‌کند! حالا که همسرم هم قصد دارد از من طلاق بگیرد دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم! البته او حق دارد چرا که من شوهر خوبی نبودم، پدر خوبی هم برای فرزندش نیستم.
این ها بخشی از اظهارات عامل جنایت بی رحمانه در پلاک 47 است که چهارشنبه گذشته به همراه همسرش در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان خراسان رضوی مقابل میز عدالت نشست تا در حضور قاضی مجتبی علیزاده (رئیس دادگاه) و قاضی سیداسماعیل عندلیب (مستشار) از خود دفاع کند. این متهم 20ساله که در ساعات اولیه دستگیری سعی می کرد ارتکاب قتل فجیع راننده پراید را به همسرش نسبت دهد، در جلسه دادگاه به صراحت قتل مرد 30ساله را پذیرفت.
او پس از آن که نماینده دادستان کیفرخواست این پرونده جنایی را قرائت کرد و از محضر دادگاه خواست اشد مجازات قانونی را برای متهمان صادر کند، به تشریح جزئیات جنایت اسیدی خود پرداخت و گفت: همه لوازم زندگی ام را فروخته و صرف تامین هزینه های مواد مخدر صنعتی (شیشه) کرده بودم و دیگر چیزی برای فروش نداشتم تا این که شب قبل از وقوع حادثه تصمیم به سرقت خودرو گرفتم. آن شب نقشه ام را برای همسرم توضیح دادم اما با مخالفت او روبه رو شدم به همین خاطر هم او را با شیلنگ و کمربند کتک زدم تا مرا همراهی کند آن روز جمعه بود که به اتفاق همسرم به جمعه بازار خودرو رفتیم او را با خودم بردم تا کسی با نگاه کردن به چهره معتاد گونه ام شک نکند.
پراید مدل 92 را که مالک آن جوانی حدود 30ساله بود انتخاب کردم و از او خواستم برای نوشتن قولنامه به منزلم بیاید. با این بهانه او را به پلاک 47 در بولوار طبرسی شمالی کشاندم. وقتی وارد حیاط منزل اجاره ای شدیم احساس کردم راننده کمی شک کرده است در این هنگام با چاقویی که از قبل همراه داشتم ضربه ای از پشت سر به او زدم وقتی برگشت دیگر امانش ندادم و ضربات دیگری هم بر پیکرش فرود آوردم. همسرم ترسیده بود و جیغ می کشید به او گفتم اگر فریاد بزنی تو را هم می کشم!
پیکر خون آلود راننده را به داخل اتاق کشیدم. همسرم فرزندش را داخل هال گذاشته بود و از ترس می لرزید. پلاستیک را به سر راننده کشیدم تا از نگاه های ملتمسانه اش راحت شوم. این در حالی بود که از همسرم خواستم تا در بستن دست و پاهای او کمکم کند وقتی دیدم او تردید دارد تهدید کردم که بچه اش را می کشم! او دیگر چاره ای جز کمک به من نداشت می ترسیدم همسایگان متوجه ماجرا شوند با روزنامه شیشه های پنجره را پوشاندم و با کمک همسرم جسد را به آشپزخانه کشیدم.سپس با حدود 50هزار تومانی که از جیب های مقتول سرقت کردم به اتفاق همسرم به یک ابزارفروشی رفتیم و با خرید مقداری اسید و بیل و کلنگ دوباره به منزل بازگشتم. گوشه ای از پذیرایی منزل را حفر کردم و جسد راننده را داخل آن انداختم.
وی در پاسخ به قاضی علیزاده که پرسید چرا اسید روی جسد ریختی؟ گفت: می خواستم جسد او بو نگیرد و زودتر از بین برود. متهم این پرونده جنایی در ادامه گفت: پس از آن هم مدارک خودرو را که همراه مقتول بود برداشتم و به همراه همسرم به سمت کاشمر به راه افتادیم. می خواستم پراید را در آن جا به فروش برسانم اما احساس کردم بستگانم به من مشکوک شده اند به همین خاطر خیلی سریع به یک بنگاه معاملات رفتم ولی چون استرس زیادی داشتم مدارک خودرو را هم در بنگاه فراموش کردم و تصمیم به بازگشت گرفتم که در بین راه ماموران به من مظنون شدند و دستگیر شدم. ابتدا سعی کردم با یک داستان ساختگی ارتکاب قتل را به همسرم نسبت بدهم اما وقتی در بازجویی ها به تناقض گویی افتادم و از سوی دیگر نمی توانستم از فرزندم نگهداری کنم حقیقت ماجرا را فاش کردم.
همسر متهم به قتل نیز پس از آن که رئیس دادگاه اتهاماتی از قبیل معاونت در قتل عمدی، مشارکت در سرقت و مخفی کردن جسد را به وی تفهیم کرد در دفاع از خود گفت: من نمی دانستم او قصد ارتکاب جنایت دارد.
من حتی با ماجرای زورگیری که شب قبل از حادثه مطرح کرد مخالف بودم ولی در برابر تهدیدها و کتک کاری های او مجبور به همراهی شدم. هر گونه مخالفت مرا با کمربند پاسخ می داد به طوری که آثار ضربات کمربند هنگام بازسازی صحنه قتل که در حضور قاضی سیدجواد حسینی (قاضی ویژه قتل عمد مشهد) انجام شد هنوز روی دیوار منزل اجاره ای باقی بود.
این گزارش حاکی است پس از اعترافات صریح متهمان، وکلای مدافع درحالی به دفاع از متهمان این پرونده جنایی پرداختند که خانواده مقتول و وکیل مدافع آنان نیز صدور حکم قصاص نفس برای عامل این جنایت را از محضر دادگاه تقاضا کردند و در پایان نیز قاضی علیزاده پس از استماع آخرین دفاعیات متهمان ختم جلسه دادگاه را اعلام و عن
۴.۵k
۰۲ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.