ﺧﺎﺳﺘﻢ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ

ﺧﺎﺳﺘﻢ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺟﺎﯼ ِ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﻡ ﺑﺰﻧﻢ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﯾﮑﺴﻮ ﻭ ﺧﻮﺩﻡ
ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﺁﻭﺍﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﺯﺩ ﮔﻞ ِ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺍﺗﺎﻗﺖ ﺑﺸﻮﻡ
ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺷﻮﻡ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﯾﮏ ﺩﻝ ِ ﺳﯿﺮ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺯﺧﻤﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺷﺪﻩ ﻣﺜﻞ ﻧﺴﯿﻢ
ﺗﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﯼ ِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺳﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺁﻣﺪﻡ ﺣﺎﻓﻆ ِ ﺁﻥ ﺷﺎﺧﻪ ﻧﺒﺎﺗﺖ ﺑﺎﺷﻢ
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺳﺎﮐﻦ ِ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺯﯾﺮ ﺁﻭﺍﺭ ﺳﮑﻮﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ
ﻟﺐ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ
ﺩﻟﺨﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﻗﻔﺲ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻡ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﻢ ..
ﮔﻔﺘﯽ ﻧﻪ.