نحوه محاسبه حق الناس در قیامت چگونه است؟
حق الناس
سختترین مراحل حساب، رسیدگی به مظالم عباد و حقوق مردم نسبت به یکدیگر است. انسانها با هم زندگی میکنند و نسبت به همدیگر حقوقی دارند. رعایت حقوق یک وظیفه الهی است که انبیای الهی درباره آن تأکید داشتهاند و در قیامت بازخواست خواهند شد.
حق الناس در قیامت
در باب حقوق مردم روایاتی وارد شده است که به عنوان باب «حبس الحقوق» است. در قیامت، کاسب را میآورند، میگویند: شما این فرد را برای کار استخدام کردی، کار کرده است، اما مزد او را ندادی. در محشر بمان تا مزد او را بدهی.
امام رضا علیه السلام می فرماید:
کسی که برای شما کار میکند، هنوز عرق پیشانیاش خشک نشده است، مزد او را بدهید. مگر این که خودش بخواهد پول او پیش شما امانت بماند.
اگر کسی مزد کارگرش را ندهد، روز قیامت او را در دادگاه نگه میدارند، میگویند: مزد او را بده. کار فرما نمیتواند به خدا بگوید: ما که نداریم، تو مزد او را بده. خدا میگوید: مگر او برای من کار کرده است که من مزد او را بدهم؟ کار مادی بوده، که برای تو کرده است. خدا از حبس حق کارگر متنفر است، آن وقت خودش حق شما خوبان را ضایع کند؟
آیه می فرماید: «إِنَّا لَانُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا» کار خوب را باید به من تحویل دهید، تا ضایع نشود.
مختصری از انواع حق الناس در زندگی ها
به طور کوتاه به برخی از آنها اشاره میکنم: هر یک از زن و شوهر، پدر و مادر و فرزندان، خویشان و نزدیکان، همسایگان و شهروندان، جوانان و سالخوردگان، معلمان و دانشجویان، ثروتمندان و تهیدستان، کارگزاران و زیردستان، همکیشان و هموطنان و... نسبت به یکدیگر وظایف و حقوقی دارند که رعایت آنها یک وظیفه وجدانی، اجتماعی و شرعی است و تضییع آنها، گناه و جرم به شمار میرود که در قیامت مورد بازخواست قرار خواهد گرفت.
شخصی از امام باقر یا صادق ـ علیهالسلام ـ روایت کرده که فرمود: بدهکار را در قیامت حاضر میکنند. در حالی که شدیداً وحشت زده و نگران است، اگر حسناتی دارد از او میگیرند و به طلبکارش میدهند و اگر حسناتی نداشت از گناهان طلبکار میگیرند و به بدهکار میدهند
امکان دارد خدای متعال در قیامت از حقوق تضیع شده خودش صرف نظر کند، ولی از حقوق تضیع شده بندگان نسبت به یکدیگر صرف نظر نخواهد کرد؛ مگر اینکه خودشان رضایت دهند و از دادخواهی صرف نظر کنند.
قیامت
انواع ظلم
امیرالمۆمنین ـ علیهالسلام ـ فرمود: ظلم سه گونه است: نخست ظلمی که بخشیده نخواهد شد. دوم ظلمی که بدون دادستانی رها نمیشود. سوم ظلمی که بخشیده خواهد شد. ظلمی که بخشیده نخواهد شد، عبارت است از شرک به خدا.
قرآن میفرماید: «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِـهِ»؛ اما ظلمی که بخشیده میشود، ستم کوچکی است که هر انسانی نسبت به خودش روا داشته است، اما ظلمی که بدون حساب رها نمیشود، عبارت است از ظلم بندگان نسبت به یکدیگر که قصاص در آنجا بسیار دشوار خواهد بود و سختی آن در حد زخم کارد و زدن تازیانه نیست، بلکه بسیار سختتر است.
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «هر کس از قصاص میترسد، از ستم به مردم خودداری کند.»
مشکل حسابرسی به حق الناس در قیامت این است که در آنجا چیزی ندارد تا به طلبکاران بدهند؛ مثلاً کسی که اموال مردم را در دنیا غصب کرده یا نفقه زن و فرزندانش را نداده یا شخصی را کشته و دیهاش را نپرداخته یا ضربهای به مظلومی زده و دیهاش را نداده یا زیان مالی به کسی زده و جبرانش نکرده یا از کسی غیبت کرده یا به او توهین و هتک حرمت کرده و راضیاش نساخته است، در قیامت و به هنگام دادرسی چیزی ندارد تا به طلبکاران بپردازد.
امکان دارد خدای متعال در قیامت از حقوق تضیع شده خودش صرف نظر کند، ولی از حقوق تضیع شده بندگان نسبت به یکدیگر صرف نظر نخواهد کرد؛ مگر اینکه خودشان رضایت دهند و از دادخواهی صرف نظر کنند
راهکار رفع عذاب
حل این مشکل به یکی از دو وجه امکان دارد: وجه نخست اینکه به مقدار طلب بستانکار از حسنات بدهکار برداشته و به طلبکار داده میشود. وجه دوم آنکه اگر حسناتی نداشت به همان مقدار از گناهان شاکی برداشته و در نامه عمل بدهکار ثبت میشود.
شخصی از امام باقر یا صادق ـ علیهالسلام ـ روایت کرده که فرمود: بدهکار را در قیامت حاضر میکنند. در حالی که شدیداً وحشت زده و نگران است، اگر حسناتی دارد از او میگیرند و به طلبکارش میدهند و اگر حسناتی نداشت از گناهان طلبکار میگیرند و به بدهکار میدهند.
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «شخصی را در قیامت برای حساب در محضر خدای متعال حاضر میسازند و نامه اعمالش را به دستش میدهند، وقتی در آن نگاه میکند حسناتش را در آن نمیبیند.
میگوید: خدایا!
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.