.لعنت به من وُ عشق تو وُ وعده ی ""ما""یت

.لعنت به من وُ عشق تو وُ وعده ی ""ما""یت
لعنت به من ِ بی شرف ِ مانده به پایت

له کرده غرور و دل و آیین ِ شعورم
بی میلی و سردیِ دل و زنگ ِ صدایت

باید بروم، ماندنم انکار ِ شعور است
نادیده بگیرم همه ی خاطره هایت

هی بغض و نم ِ اشک و من و بالش ِ خیسم
تکرار تو وُ خاطره ی مانده به جایت

کافر شدم از بعد تو، انگار دوباره
لازم شده پیغمبر و اعجاز ِ خدایت

من میروم آهسته و میپوسم و شاید
روزی کسی از من غزلی خواند برایت