هر روز ... در این سفر ناخواسته ی بی تکرار... توشه آرزوهایم سبکتر... و چمدان رویاهایم سنگینتر میشود... راستی ایستگاه آخر کجاست؟! دیگر توان کشیدن این چمدان سنگین را ندارم... اگر عمر دوباره داشتم، حتما سبکتر سفر میکردم...
دیدگاه ها (۱۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.