علی بن ابراهیم عن ابیه عن النوفلی عن السکونی
علی بن ابراهیم عن ابیه عن النوفلی عن السکونی
عن ابی عبدالله (ع) قال قال رسول الله (ص)
ثلاث اخافهن علی امتی من بعدی الضلالة بعد المعرفة
و مضلات الفتن و شهوة البطن و الفرج
#سند_موثق #الکافی ج 2 ص 79 ح 6
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود
از سه چیز بر امتم بعد خودم خائف و نگرانم
1_گمراهی بعد از معرفت
2_فتنه های گمراه کننده
3_مال حرام و شهوات جنسی
1_1_گلایه ای که ما به شیوه مبارزه نیروهای خودی با بعضی افراد لائیک و اباحه گر و اهل تساهل و تسامح داریم این است که شما می خواهید حرفهایی به گوش فلان فتنه گر و فلان قائم مقام معزول و و فلان مرجع مخلوع و فلان مسئول رمانتیک و فلان روزنامه نگار فراری و فلان دشمن عنود برسانی که خود او روزی پرچمدار همین حرفها بوده و گاهی او شخصی به ظاهر انقلابی چند آتیشه بوده که گوشش به هیچ واجب و حرامی بدهکار نبوده، و اما امروز دیگر این حرفها برایش منفعت ندارد، یا خسته شده، یا استحاله شده و.. حالا تو میخواهی دانسته های او را به گوشش برسانی؟ او گاهی حتی از خیلی از شما در معلومات و شعارها و سابقه ها جلوتر است. پس باید مخاطب و راه گفتگو را بشناسی، بقول امیرالمومنین(ع) با خوارج از راه قرآن که ذو وجوه است گفتگو نکن بلکه از راه سیره نبوی(ص) وارد شو! و قس علی هذا.
1_2_خطر لغزش و خطر دنیا گرایی و خطر انفعال مقابل شایعات دشمن خارجی و مذبذبین داخلی، و خطر همنشین های سست عنصر و راحت طلب و کم تقوا، و خطر خستگی و طال علیهم الامد، و خطر عقل گرایی مادی گرایانه، و خطر ترس خصوصا از موضوعات جدید و ناشناخته، خطر انفعال مقابل اخلاق گرایی های لائیک و.. برای همه ی ماها هست. چه آن مسئول عالی رتبه چه برای کاسب کل و جزء چه برای معلم و طلبه و وکیل و قاضی و دانشجو و شاعر و عالم و زن ومرد و چوان و پیر و هر صنفی به شکلی هست و خواهد بود. پس باید بعد از احراز معلومات عقلی و شرعی آن را حفظ کنیم. و راه حفظ آن هم مفصل است اما اجمالا آبیاری و تعمیق و ارتقاء آن با ورع و تقوا است. لذا حضرت صادق الائمه(ع) در حدیث صحیح فرمود «اتقوا الله و صونوا دینکم بالورع» «از خدا بترسید و دین خود را با ورع پاسداری کنید» (کافی ج 2 ص 67)
2_أحسب الناس أن یترکوا أن یقولوا آمنا وهم لا یفتنون(عنکبوت/2) انما اموالکم و اولادکم فتنه و الله عنده اجر عظیم (انفال/28) (تغابن/15) لتبلون فی أموالکم و أنفسکم و لتسمعن من الذین أوتوا الکتاب من قبلکم ومن الذین أشرکوا أذی کثیرا (آل عمران/186) فتنه و آزمایش چیزی نیست که بگوییم خدایا ما را آزمایش نکن. اساس دنیا و عالم اختیار، تحقق آزمایش الهی است. لذا امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: «لایقولن احدکم اللهم انی اعوذ بک من الفتنه لانه لیس احد الا و هو مشتمل علی فتنه و لکن من استعاذ فلیستعذ من مضلات الفتن» هیچ کس از خداوند دوری از فتنه و آزمایش را نخواهد، زیرا همه مردم بدون استثنا دچار آن میشوند، بلکه کسی که میخواهد به خدا پناه ببرد، از فتنه های گمراه کننده پناه ببرد. دوری از لغزش و انحراف در آزمایشات را از خدا درخواست کند. آنگاه حضرت دربارهی علّت و فلسفه امتحانهای الهی می فرماید: انه یختبرهم بالاموال و الاولاد لیتبین الساخط لرزقه و الراضی بقسمه و ان کان سبحانه اعلم بهم من انفسهم. تا راضی از ناراضی به قضای الهی و روزی ها و بالا پایین زندگی مشخص شود و سعادت و شقاوت هر کس در اعمال او مشخص گردد هر چند خدا از همه افراد بر همه چیز آگاه تر است. (نهج البلاغه حکمت 93) و دیدیم که امت صدر اسلام تا به امروز، متاسفانه چگونه بارها و بارها به فتنه های گمراه کننده مبتلا شد..
3_1_وارد نشدن اموال حرام در زندگی ها و دست کشیدن از حرام در هر مرحله ای از ابتلا [ فمن جاءه موعظة من ربه فانتهی فله ما سلف و أمره إلی الله (بقره/275) ] از مشکل ترین کارهاست، خصوصا در مقام عمل، لذا در حدیث شریف معراج وارد شده یا أحمد، انّ العباده عشره أجزاء تسعه منها طلب الحلال، فان أطیب مطعمک و مشربک فأنت فی حفظی و کنفی. عبادت ده جزء دارد، که نُه جزء آن، طلب روزی حلال است. اگر هیچ آیه و هیچ روایتی نبود در دعوت به حلال و رها کردن اموال حرام، جز همین روایت شریفه، کافی بود تا جمیع مسلمین تا ابدیت به دنبال حرام نروند و دست به اموال حرام آلوده نکنند. لذا مکررا در روایات وارد شده که تقوا و مال حلال در نیل به سعادت و مقامات معنوی و اجابت دعاها تاثیر محوری دارد.
البته باید دقت کنیم که کسب حلال هم ضوابطی دارد که دهها کتاب در آن نوشته شده و اجمالا مال حرام فقط دزدی نیست. بلکه انواع رباها و نزول های واقعی و صوری سازی و سفته بازی و تخلف از اموال امانتی، وام های ربوی یعنی وام با سود ثابت و از پیش تعیین شده و غیر قابل تغییر و خسارت تاخیر تادیه، چه دولتی چه خصوصی چه شخصی، رشوه د
عن ابی عبدالله (ع) قال قال رسول الله (ص)
ثلاث اخافهن علی امتی من بعدی الضلالة بعد المعرفة
و مضلات الفتن و شهوة البطن و الفرج
#سند_موثق #الکافی ج 2 ص 79 ح 6
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود
از سه چیز بر امتم بعد خودم خائف و نگرانم
1_گمراهی بعد از معرفت
2_فتنه های گمراه کننده
3_مال حرام و شهوات جنسی
1_1_گلایه ای که ما به شیوه مبارزه نیروهای خودی با بعضی افراد لائیک و اباحه گر و اهل تساهل و تسامح داریم این است که شما می خواهید حرفهایی به گوش فلان فتنه گر و فلان قائم مقام معزول و و فلان مرجع مخلوع و فلان مسئول رمانتیک و فلان روزنامه نگار فراری و فلان دشمن عنود برسانی که خود او روزی پرچمدار همین حرفها بوده و گاهی او شخصی به ظاهر انقلابی چند آتیشه بوده که گوشش به هیچ واجب و حرامی بدهکار نبوده، و اما امروز دیگر این حرفها برایش منفعت ندارد، یا خسته شده، یا استحاله شده و.. حالا تو میخواهی دانسته های او را به گوشش برسانی؟ او گاهی حتی از خیلی از شما در معلومات و شعارها و سابقه ها جلوتر است. پس باید مخاطب و راه گفتگو را بشناسی، بقول امیرالمومنین(ع) با خوارج از راه قرآن که ذو وجوه است گفتگو نکن بلکه از راه سیره نبوی(ص) وارد شو! و قس علی هذا.
1_2_خطر لغزش و خطر دنیا گرایی و خطر انفعال مقابل شایعات دشمن خارجی و مذبذبین داخلی، و خطر همنشین های سست عنصر و راحت طلب و کم تقوا، و خطر خستگی و طال علیهم الامد، و خطر عقل گرایی مادی گرایانه، و خطر ترس خصوصا از موضوعات جدید و ناشناخته، خطر انفعال مقابل اخلاق گرایی های لائیک و.. برای همه ی ماها هست. چه آن مسئول عالی رتبه چه برای کاسب کل و جزء چه برای معلم و طلبه و وکیل و قاضی و دانشجو و شاعر و عالم و زن ومرد و چوان و پیر و هر صنفی به شکلی هست و خواهد بود. پس باید بعد از احراز معلومات عقلی و شرعی آن را حفظ کنیم. و راه حفظ آن هم مفصل است اما اجمالا آبیاری و تعمیق و ارتقاء آن با ورع و تقوا است. لذا حضرت صادق الائمه(ع) در حدیث صحیح فرمود «اتقوا الله و صونوا دینکم بالورع» «از خدا بترسید و دین خود را با ورع پاسداری کنید» (کافی ج 2 ص 67)
2_أحسب الناس أن یترکوا أن یقولوا آمنا وهم لا یفتنون(عنکبوت/2) انما اموالکم و اولادکم فتنه و الله عنده اجر عظیم (انفال/28) (تغابن/15) لتبلون فی أموالکم و أنفسکم و لتسمعن من الذین أوتوا الکتاب من قبلکم ومن الذین أشرکوا أذی کثیرا (آل عمران/186) فتنه و آزمایش چیزی نیست که بگوییم خدایا ما را آزمایش نکن. اساس دنیا و عالم اختیار، تحقق آزمایش الهی است. لذا امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: «لایقولن احدکم اللهم انی اعوذ بک من الفتنه لانه لیس احد الا و هو مشتمل علی فتنه و لکن من استعاذ فلیستعذ من مضلات الفتن» هیچ کس از خداوند دوری از فتنه و آزمایش را نخواهد، زیرا همه مردم بدون استثنا دچار آن میشوند، بلکه کسی که میخواهد به خدا پناه ببرد، از فتنه های گمراه کننده پناه ببرد. دوری از لغزش و انحراف در آزمایشات را از خدا درخواست کند. آنگاه حضرت دربارهی علّت و فلسفه امتحانهای الهی می فرماید: انه یختبرهم بالاموال و الاولاد لیتبین الساخط لرزقه و الراضی بقسمه و ان کان سبحانه اعلم بهم من انفسهم. تا راضی از ناراضی به قضای الهی و روزی ها و بالا پایین زندگی مشخص شود و سعادت و شقاوت هر کس در اعمال او مشخص گردد هر چند خدا از همه افراد بر همه چیز آگاه تر است. (نهج البلاغه حکمت 93) و دیدیم که امت صدر اسلام تا به امروز، متاسفانه چگونه بارها و بارها به فتنه های گمراه کننده مبتلا شد..
3_1_وارد نشدن اموال حرام در زندگی ها و دست کشیدن از حرام در هر مرحله ای از ابتلا [ فمن جاءه موعظة من ربه فانتهی فله ما سلف و أمره إلی الله (بقره/275) ] از مشکل ترین کارهاست، خصوصا در مقام عمل، لذا در حدیث شریف معراج وارد شده یا أحمد، انّ العباده عشره أجزاء تسعه منها طلب الحلال، فان أطیب مطعمک و مشربک فأنت فی حفظی و کنفی. عبادت ده جزء دارد، که نُه جزء آن، طلب روزی حلال است. اگر هیچ آیه و هیچ روایتی نبود در دعوت به حلال و رها کردن اموال حرام، جز همین روایت شریفه، کافی بود تا جمیع مسلمین تا ابدیت به دنبال حرام نروند و دست به اموال حرام آلوده نکنند. لذا مکررا در روایات وارد شده که تقوا و مال حلال در نیل به سعادت و مقامات معنوی و اجابت دعاها تاثیر محوری دارد.
البته باید دقت کنیم که کسب حلال هم ضوابطی دارد که دهها کتاب در آن نوشته شده و اجمالا مال حرام فقط دزدی نیست. بلکه انواع رباها و نزول های واقعی و صوری سازی و سفته بازی و تخلف از اموال امانتی، وام های ربوی یعنی وام با سود ثابت و از پیش تعیین شده و غیر قابل تغییر و خسارت تاخیر تادیه، چه دولتی چه خصوصی چه شخصی، رشوه د
۶.۲k
۱۲ شهریور ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.