سلام بر خاتم مهربانی و عشق! سلام بر او که گام های مهتابی
سلام بر خاتم مهربانی و عشق! سلام بر او که گام‌های مهتابی‌اش شب‌های جهل بشر را به جاده‌های راستی کشاند!
در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند. عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند. ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم.
هم‌اکنون سال ۱۱هجری است، سکوت مرگباری مدینة النَّبی رافراگرفته و وجود ملکوتی پیامبر اکرم(صلی‌الله علیه واله) در بستر بیماری آرمیده است. لحظات آخرین به سرعت سپری می‌شد، پیامبر،چشمان مبارک راگاهی می‌بست وگاهی به‌سختی بازمی‌کرد و بعد از مدت کوتاهی دوباره پلکهای مبارک را برروی چشمان خود می کشید. عرق سردی برجبین مبارک پیامبرنشسته است، دراین هنگام حالت احتضار در وجود مقدس پیامبر نمایان گشت و درحالی که سرمبارکشان درآغوش حضرت علی(علیه‌السلام) بود.
تاریخ‌نگاران و سیره نویسان شیعه به پیروی از اهل بیت علیهم‌السلام، تاریخ رحلت پیامبر صلی‌الله علیه و آله را روز دوشنبه 28 صفر سال یازدهم هجری قمری دانسته‌اند.
نقل کرده‌اند وقتی علی(ع) بر طبق وصیت پیامبر (ص) پس از رحلت آن حضرت مشغول غسل و کفن رسول خدا(ص) شدند، درحالی‌که اشک از دیدگانشان جاری بود با این جمله‌ها درد فراق پیامبر را تسکین می‌بخشید:
پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا! با مرگ تو رشته‌ای بریده شد که جز در مرگ تو چنان گسستنی دیده نشده است. با مرگ تو رشته پیامبری و فرود آمدن پیامهای آسمانی از هم گسست.
عمر آن حضرت شصت‌وسه سال بود. در چهل‌سالگی به پیغمبری مبعوث شد و پس از بعثت، سیزده سال در مکه زیست و بعد از هجرت ده سال در مدینه زندگی کرد.
ای اهل مدینه، فتنه بنیان مکنید
بر آل علی، این‌همه عصیان مکنید
گر لاله نریزید به تابوت حسن
شرمی ز رسول، تیرباران نکنید!!!
در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند علی علیه‌السلام و فاطمه سلام‌الله علیها به دنیا آمد. پس از ولادت، نام‌گذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نام‌گذاری پروردگار ماند.تا اینکه جبرئیل ،امین وحی، فرود آمد و گفت: "خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید نام فرزند خود را حسن بگذار."
امام حسن مجتبی علیه‌السلام از مظلوم‌ترین امامان معصوم هستند هنوز هفت سال از عمر شریف ایشان نگذشته بود که جد بزرگوارش پیامبر صلی‌الله علیه و آله از دنیا رحلت کردند. با وفات پیامبر(ص) مظلومیت و غربت او و خاندانش نیز آغاز شد. دوران کودکی را با غم از دست دادن مادر به سر رساند و دوران جوانی را با غم خانه‌نشینی پدر و مشاهده مظلومیت‌های آن امام خار در چشم و استخوان در گلو و شهادت مظلومانه‌اش به پایان رساند. امام حسن مجتبی علیه‌السلام دوران امامت خود را با از دست دادن حکومتی که حق مسلم او بود تحمل کرد.
تلاش موفق امام حسن برای به کرسی نشاندن اهداف صلح باعث شد که معاویه طرح قتل حضرت را پیگیری نماید تا بتواند به خواسته دیرین خود یعنی تبدیل خلافت اسلامی به سلطنت موروثی، جامه‌ی عمل بپوشاند. به‌این‌ترتیب سمی مهلک تهیه کرد و آن را توسط همسر آن حضرت به او خوراند.
مظلومیت آن بزرگوار به‌اندازه‌ای بود که در هنگام دفن بدن مطهرش نیز جنازه مبارکش را تیرباران کردند.
《مهدی کرمی》
در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند. عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند. ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم.
هم‌اکنون سال ۱۱هجری است، سکوت مرگباری مدینة النَّبی رافراگرفته و وجود ملکوتی پیامبر اکرم(صلی‌الله علیه واله) در بستر بیماری آرمیده است. لحظات آخرین به سرعت سپری می‌شد، پیامبر،چشمان مبارک راگاهی می‌بست وگاهی به‌سختی بازمی‌کرد و بعد از مدت کوتاهی دوباره پلکهای مبارک را برروی چشمان خود می کشید. عرق سردی برجبین مبارک پیامبرنشسته است، دراین هنگام حالت احتضار در وجود مقدس پیامبر نمایان گشت و درحالی که سرمبارکشان درآغوش حضرت علی(علیه‌السلام) بود.
تاریخ‌نگاران و سیره نویسان شیعه به پیروی از اهل بیت علیهم‌السلام، تاریخ رحلت پیامبر صلی‌الله علیه و آله را روز دوشنبه 28 صفر سال یازدهم هجری قمری دانسته‌اند.
نقل کرده‌اند وقتی علی(ع) بر طبق وصیت پیامبر (ص) پس از رحلت آن حضرت مشغول غسل و کفن رسول خدا(ص) شدند، درحالی‌که اشک از دیدگانشان جاری بود با این جمله‌ها درد فراق پیامبر را تسکین می‌بخشید:
پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا! با مرگ تو رشته‌ای بریده شد که جز در مرگ تو چنان گسستنی دیده نشده است. با مرگ تو رشته پیامبری و فرود آمدن پیامهای آسمانی از هم گسست.
عمر آن حضرت شصت‌وسه سال بود. در چهل‌سالگی به پیغمبری مبعوث شد و پس از بعثت، سیزده سال در مکه زیست و بعد از هجرت ده سال در مدینه زندگی کرد.
ای اهل مدینه، فتنه بنیان مکنید
بر آل علی، این‌همه عصیان مکنید
گر لاله نریزید به تابوت حسن
شرمی ز رسول، تیرباران نکنید!!!
در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند علی علیه‌السلام و فاطمه سلام‌الله علیها به دنیا آمد. پس از ولادت، نام‌گذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نام‌گذاری پروردگار ماند.تا اینکه جبرئیل ،امین وحی، فرود آمد و گفت: "خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید نام فرزند خود را حسن بگذار."
امام حسن مجتبی علیه‌السلام از مظلوم‌ترین امامان معصوم هستند هنوز هفت سال از عمر شریف ایشان نگذشته بود که جد بزرگوارش پیامبر صلی‌الله علیه و آله از دنیا رحلت کردند. با وفات پیامبر(ص) مظلومیت و غربت او و خاندانش نیز آغاز شد. دوران کودکی را با غم از دست دادن مادر به سر رساند و دوران جوانی را با غم خانه‌نشینی پدر و مشاهده مظلومیت‌های آن امام خار در چشم و استخوان در گلو و شهادت مظلومانه‌اش به پایان رساند. امام حسن مجتبی علیه‌السلام دوران امامت خود را با از دست دادن حکومتی که حق مسلم او بود تحمل کرد.
تلاش موفق امام حسن برای به کرسی نشاندن اهداف صلح باعث شد که معاویه طرح قتل حضرت را پیگیری نماید تا بتواند به خواسته دیرین خود یعنی تبدیل خلافت اسلامی به سلطنت موروثی، جامه‌ی عمل بپوشاند. به‌این‌ترتیب سمی مهلک تهیه کرد و آن را توسط همسر آن حضرت به او خوراند.
مظلومیت آن بزرگوار به‌اندازه‌ای بود که در هنگام دفن بدن مطهرش نیز جنازه مبارکش را تیرباران کردند.
《مهدی کرمی》
۵.۲k
۰۸ آذر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.