صلی الله علیک یا ابا الحسن یا موسی بن جعفر (ع)
صلی الله علیک یا ابا الحسن یا موسی بن جعفر (ع)
امام موسی کاظم (ع) : هیچ بلایی بر مومن نازل نشود که خداوند عزوجل به دل او دعا کردن را الهام کند، جز این که به زودی آن بلا برطرف شود. و هیچ بلایی بر بنده مومن نازل نگردد که [بهر علتی] از دعا کردن خودداری کند، جز این که [علامت این است که] آن بلا طولانی است. پس هر گاه بلائی نازل شد، به درگاه خداوند عزوجل دعا و زاری کنید.
عن أبی ولّاد قال قال أبوالحسن موسی (ع) : ما من بلاء ینزل علی عبد مؤمن فیلهمه اللّه عز وجل الدعاء الا کان کشف ذلک البلاء وشیکا و ما من بلاء ینزل علی عبد مؤمن فیمسک عن الدعاء إلا کان ذلک البلاء طویلا فإذا نزل البلاء فعلیکم بالدعاء والتضرّع إلی اللّه عز وجل.
#الکافی ج 2 ص 471 ح 2 #سند_صحیح
برخی نکات:
1_این مضمون پر مغز از این روایت صحیحه از امام کاظم (ع) نگرش بسیار امید بخش و حرکت آفرینی برای عموم افراد جامعه است. که در حدیث قبل خود از کتاب شریف کافی مجددا با الفاظ کوتاهی از امام صادق(ع) و با سند صحیح دیگری تاکید شده است.
2_متاسفانه سالهاست که ترتیب کلاسهای تربیتی دینی را گم کرده ایم و با کم سوادی به سعادت خود و مخاطبین خود لطمه می زنیم. لذا کرارا معروض داشته ایم البلا للولا و امثالهم برای رتبه های بالا و خواص مومنین است. و تدریس فیزیک کوانتوم برای دانش آموز مقطع ابتدایی خطاست و ممکن است سعادت معنوی و سلامت او را در معرض خطر جدی قرار بدهد. لذا معصوم می فرماید اگر گرفتار بلا شدی سریعا و مکررا و با ناله و تضرع، رفع آن را از خداوند رئوف بخواه و کنار آن بگرد ببین کدام یک از واجبات و محرمات و کدام اصل عقلی و تجربی و طبیعی را ترک کرده ای که گرفتار این مصیبت ها و گرفتاری ها شده ای، خیلی خودت و استادت و استادِ استادت را دست بالا نگیر، همگی دورهمی در همین پله ی واجبات و محرمات ول معطلیم، لکن بعضی ریش ها و لباس ها و حرفهایشان جذاب تر و صدای بلندگوهایشان بلند تر است، پس ای عزیز جان، بگرد ببین کجا تکالیف الهی و انسانی را نقض کرده ای که اکثریت بلاها به جهت تخلفات ما و شماست و بخش کمتری مربوط به آزمایش و امتحان عام الهی و بخش بسیار اندکی از خواص مومنین، بلاها و قبض و بسط هایی از سمت خود خداوند برای ترفیع درجات و سیر درجات کمالات خاص دارند.
3_ نفس توفیق دعا سعادت بسیار بزرگی است و نزد خداوند حکیم از اصل اجابت مهم تر است. این را هم گوشه ذهن مبارک داشته باشید که فکر و ذکر و دعا و زیارت و قرائت مصحف و نماز ، از مسیرهای سعادت هستند. که هر کدام رتبه وجودی خود را دارند. که خصائص و محل شایسته ی هر یک در مسیر کمال، بحث مهم و مفصلی است. لکن اگر کسی بتواند در آسایش و بلا و نعمت و گرفتاری، مشغول توجه و دعا و ادراک [مقطعی یا دائم] فقر ذاتی خود از جمیع جهات به آن حی قیوم جل جلاله باشد، توانسته در رتبه مهم و بالاتری از دعا و ذکر، نسبت به اکثریت افراد بایستد و ضمنا اجابت هم به او نزدیک تر است. لذا سه روایت زیر در همین مضمون است:
قال الصادق علیه السلام : لقد دعوت الله مرة فاستجاب ونسیت الحاجة لان استجابته باقباله علی عبده عند دعوته أعظم وأجل مما یرید منه العبد ، ولو کانت الجنة ونعیمها الابد و لکن لا یعقل ذلک إلا العاملون المحبون العابدون العارفون صفوة الله و خاصته. [ مصباح الشریعة ١٤ و15]
یک بار از خداوند درخواستی داشتم و دعا کردم ، دعایم مستجاب شد و من خواسته خود را فراموش کردم . زیرا استجابت دعا به واسطه روی آوردن خداوند به بنده ، بسی بزرگ تر و مهم تر از آن چیزی است که بنده می خواهد.
پیامبر اکرم (ص) : من شغله ذکری عن مسالتی اعطیته افضل ما اعطی السائلین [ بحار ج 93 ص 323]
بنده ای که یاد من او را از درخواستش باز دارد، به او بهتر از آن چیزی که به دیگران عنایت می کنم خواهم داد.
قال أبوعبدالله علیه السلام : إن العبد لتکون له الحاجة إلی الله ، فیبدأ بالثناء علی الله ، والصلاة علی محمد وآله ، حتی ینسی حاجته ، فیقضیها من غیر أن یسأله إیاها و قول لا إله إلا الله سید الاذکار. [بحار ج 93 ص 312 و مشابه آن ص 342]
گاهی بنده حاجتی دارد و آن را از خدا می خواهد، پس به ستایش و مدح خداوند متعال می پردازد و صلوات و دعا بر محمد (ص) و آل او می فرستد تا جایی که خواسته خود را فراموش می کند. پس خداوند حاجت او را برآورده می سازد بدون آن که او حاجتش را بیان کرده باشد.
جمع بندی مختصر: 1_عموم مومنین باید در بلاها، سریعا و مکررا به پیشگاه خداوند منان برای رفع بلا دعا و تضرع کنند. 2_آداب دعا اعم از ثنای الهی و دعا بر اوصیاء و انبیاء و خوبان عالم خلقت، موجب تضمین اجابت و سرعت در اجابت است. 3_ نفس توجه بنده به خداوند و تضرع [ذاتی یا حاجتی] به درگاه الهی خیلی از اجابت فلان خواسته نفیس تر است. 4_ توجه خداوند به بنده
امام موسی کاظم (ع) : هیچ بلایی بر مومن نازل نشود که خداوند عزوجل به دل او دعا کردن را الهام کند، جز این که به زودی آن بلا برطرف شود. و هیچ بلایی بر بنده مومن نازل نگردد که [بهر علتی] از دعا کردن خودداری کند، جز این که [علامت این است که] آن بلا طولانی است. پس هر گاه بلائی نازل شد، به درگاه خداوند عزوجل دعا و زاری کنید.
عن أبی ولّاد قال قال أبوالحسن موسی (ع) : ما من بلاء ینزل علی عبد مؤمن فیلهمه اللّه عز وجل الدعاء الا کان کشف ذلک البلاء وشیکا و ما من بلاء ینزل علی عبد مؤمن فیمسک عن الدعاء إلا کان ذلک البلاء طویلا فإذا نزل البلاء فعلیکم بالدعاء والتضرّع إلی اللّه عز وجل.
#الکافی ج 2 ص 471 ح 2 #سند_صحیح
برخی نکات:
1_این مضمون پر مغز از این روایت صحیحه از امام کاظم (ع) نگرش بسیار امید بخش و حرکت آفرینی برای عموم افراد جامعه است. که در حدیث قبل خود از کتاب شریف کافی مجددا با الفاظ کوتاهی از امام صادق(ع) و با سند صحیح دیگری تاکید شده است.
2_متاسفانه سالهاست که ترتیب کلاسهای تربیتی دینی را گم کرده ایم و با کم سوادی به سعادت خود و مخاطبین خود لطمه می زنیم. لذا کرارا معروض داشته ایم البلا للولا و امثالهم برای رتبه های بالا و خواص مومنین است. و تدریس فیزیک کوانتوم برای دانش آموز مقطع ابتدایی خطاست و ممکن است سعادت معنوی و سلامت او را در معرض خطر جدی قرار بدهد. لذا معصوم می فرماید اگر گرفتار بلا شدی سریعا و مکررا و با ناله و تضرع، رفع آن را از خداوند رئوف بخواه و کنار آن بگرد ببین کدام یک از واجبات و محرمات و کدام اصل عقلی و تجربی و طبیعی را ترک کرده ای که گرفتار این مصیبت ها و گرفتاری ها شده ای، خیلی خودت و استادت و استادِ استادت را دست بالا نگیر، همگی دورهمی در همین پله ی واجبات و محرمات ول معطلیم، لکن بعضی ریش ها و لباس ها و حرفهایشان جذاب تر و صدای بلندگوهایشان بلند تر است، پس ای عزیز جان، بگرد ببین کجا تکالیف الهی و انسانی را نقض کرده ای که اکثریت بلاها به جهت تخلفات ما و شماست و بخش کمتری مربوط به آزمایش و امتحان عام الهی و بخش بسیار اندکی از خواص مومنین، بلاها و قبض و بسط هایی از سمت خود خداوند برای ترفیع درجات و سیر درجات کمالات خاص دارند.
3_ نفس توفیق دعا سعادت بسیار بزرگی است و نزد خداوند حکیم از اصل اجابت مهم تر است. این را هم گوشه ذهن مبارک داشته باشید که فکر و ذکر و دعا و زیارت و قرائت مصحف و نماز ، از مسیرهای سعادت هستند. که هر کدام رتبه وجودی خود را دارند. که خصائص و محل شایسته ی هر یک در مسیر کمال، بحث مهم و مفصلی است. لکن اگر کسی بتواند در آسایش و بلا و نعمت و گرفتاری، مشغول توجه و دعا و ادراک [مقطعی یا دائم] فقر ذاتی خود از جمیع جهات به آن حی قیوم جل جلاله باشد، توانسته در رتبه مهم و بالاتری از دعا و ذکر، نسبت به اکثریت افراد بایستد و ضمنا اجابت هم به او نزدیک تر است. لذا سه روایت زیر در همین مضمون است:
قال الصادق علیه السلام : لقد دعوت الله مرة فاستجاب ونسیت الحاجة لان استجابته باقباله علی عبده عند دعوته أعظم وأجل مما یرید منه العبد ، ولو کانت الجنة ونعیمها الابد و لکن لا یعقل ذلک إلا العاملون المحبون العابدون العارفون صفوة الله و خاصته. [ مصباح الشریعة ١٤ و15]
یک بار از خداوند درخواستی داشتم و دعا کردم ، دعایم مستجاب شد و من خواسته خود را فراموش کردم . زیرا استجابت دعا به واسطه روی آوردن خداوند به بنده ، بسی بزرگ تر و مهم تر از آن چیزی است که بنده می خواهد.
پیامبر اکرم (ص) : من شغله ذکری عن مسالتی اعطیته افضل ما اعطی السائلین [ بحار ج 93 ص 323]
بنده ای که یاد من او را از درخواستش باز دارد، به او بهتر از آن چیزی که به دیگران عنایت می کنم خواهم داد.
قال أبوعبدالله علیه السلام : إن العبد لتکون له الحاجة إلی الله ، فیبدأ بالثناء علی الله ، والصلاة علی محمد وآله ، حتی ینسی حاجته ، فیقضیها من غیر أن یسأله إیاها و قول لا إله إلا الله سید الاذکار. [بحار ج 93 ص 312 و مشابه آن ص 342]
گاهی بنده حاجتی دارد و آن را از خدا می خواهد، پس به ستایش و مدح خداوند متعال می پردازد و صلوات و دعا بر محمد (ص) و آل او می فرستد تا جایی که خواسته خود را فراموش می کند. پس خداوند حاجت او را برآورده می سازد بدون آن که او حاجتش را بیان کرده باشد.
جمع بندی مختصر: 1_عموم مومنین باید در بلاها، سریعا و مکررا به پیشگاه خداوند منان برای رفع بلا دعا و تضرع کنند. 2_آداب دعا اعم از ثنای الهی و دعا بر اوصیاء و انبیاء و خوبان عالم خلقت، موجب تضمین اجابت و سرعت در اجابت است. 3_ نفس توجه بنده به خداوند و تضرع [ذاتی یا حاجتی] به درگاه الهی خیلی از اجابت فلان خواسته نفیس تر است. 4_ توجه خداوند به بنده
۷.۴k
۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.