ﭘﺴﺮ : ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺁﺷﻨﺎﺷﯿﻢ؟

ﭘﺴﺮ : ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺁﺷﻨﺎﺷﯿﻢ؟
ﺩﺧﺘﺮ : ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻧﺸﻮ ..
ﭘﺴﺮ : ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺭﺩﻡ ﻧﮑﻦ، ﻋﺸﻘﻢ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ، ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﺘﻮ
ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﻡ، ﻓﻘﻂ ﻧﺰﺍﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ﺑﺎﺯﻡ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ،
ﺩﺧﺘﺮ : ﻣﯿﮕﻢ ﻣﻦ ﺍﻫﻠﺶ ﻧﯿﺴﺘﻢ،ﺑﻤﻦ ﭼﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﻓﺘﻪ،ﺑﺮﻭ ﭘﯽ ﮐﺎﺭﺕ .
ﭘﺴﺮ : ﺗﻮﺭﻭﺧﺪﺍ، ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﺯﺕ، ﭘﺴﺮ ﺑﺪﯼ ﻧﯿﺴﺘﻢ، ﺩﻭﻣﺎﻫﻪ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﻟﺘﻤﺎﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ، ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ
ﺩﺧﺘﺮ : ﻓﻘﻂ ﯼ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﺎ، ﺍﻭﻧﻢ ﺩﺭ ﺣﺪ ﮐﻤﺶ، ﺳﯿﻮ ﮐﺮﺩﻡ
ﺷﻤﺎﺭﺗﻮ .
ﭘﺴﺮ : ﻭﺍﯼ، ﻣﺮﺳﯽ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﺖ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ
ﺍﺯ ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺧﺘﺮ : ﺭﻭﺯﻫﺎﮐﻨﺎﺭﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺤﻢ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ
ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﯿﮕﺬﺭﻭﻧﺪﯾﻢ .
ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﯾﺪﻡ ﺍﺯﻣﻨﻢ ﺷﺎﺩﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺪﺍ
ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻘﺪﺭﯼ ﮎ ﺣﺮﻑ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯿﺰﺩ، ﺗﻮ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﺑﻮﺩﻡ
ﻫﻤﺶ. ﺳﺮﮐﺎﺭﻣﯿﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻬﻢ ﺑﺮﺳﯿﻢ، ﻗﺮﺍﺭﺍﻣﻮﻥ ﭘﺮﻧﮓ ﺷﺪ،
ﻟﻔﻈﺶ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﯾﻨﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮎ ﻣﻨﻢ ﻋﺎﺷﻘﺶ
ﺑﺸﻢ ...
ﺩﻭﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ !
ﻋﺸﻘﺶ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ !
ﻋﺸﻘﻤﻢ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﭘﯿﺶ ﻋﺸﻘﺶ !
ﺍﻻﻥ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺯﯼ ﮎ ﻋﺸﻘﻢ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻣﯿﮑﺮﺩ
ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺩﻭﺱ ﺷﻢ .
ﺣﻼﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﻟﯽ ﮎ ﺑﺮﺩﯼ . ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮎ ﺩﺯﺩﯾﺪﯼ .ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﮎ
ﭘﮋﻣﺮﺩﯼ .ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯽ ... ﻧﺎﻥ ﻭ ﻧﻤﮑﯽ ﮎ
ﺧﻮﺭﺩﯼ ..
ﺣﺘﯽ ﻧمکدانی که شکستی....