ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ

ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ
ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻣﺎ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺯﺧﻢ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺭﻧﺠﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﯽ ﺭﺣﻤﺎﻧﻪ ﺍﺕ
ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ
ﺁﻥ ﺷﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ
ﺩﺭ ﻻﺑﻪ ﻻﯼ ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﮔﻢ ﺷﺪ ...
ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻣﺎ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﯽ
ﮐﻪ ﻋﻄﺮﺕ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﯽ
ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮﺕ ﻣﺒﻬﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ...
ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻣﺎ
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﺖ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺩﺳﺘﻬﺎﻡ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺷﮑﯽ ﻧﻤﯽ ﺭﯾﺰﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ
ﻭ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ ﺑﻐﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻨﺖ
ﺗﻮ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﻭ
ﻣﻦ ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺑﻪ ﺭﻧﺞ ...
ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﯿﺮ ﭼﺎﻩ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﺑﻮﺩﻥ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻟﺒﺎﺱ ﺭﻧﺞ ﺩﯾﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺘﻦ
ﺗﻮﺭﻓﺘﻪ ﺍﯾﯽ
ﻭ ﺩﺭ ﻻﺑﻪ ﻻﯼ ﺳﻄﺮﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯﻣﺮﮔﯽ ﺍﺕ
ﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ
ﻣﻦ ﺍﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ
ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻫﺎﯾﺖ
ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺭﻧﺞ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﻣﯽ ﺟﻨﮕﻢ ...