تمام دلخوشی ام همین صفحه مجازی شده است

تمام دلخوشی ام همین صفحه مجازی شده است
مادرم طعنه میزند میگوید بیست و چهار ساعت سرت در آن گوشی لعنتی است...
چه کنم؟؟؟سرگرمم میکند و باعث میشود برای ساعتی،برای دقیقه ای یا حتی برای ثانیه ای هم شده به درد هایم فکر نکنم...
دلخوشی ام صفحه مجازی ام است چون هر وقت دلم از عالم و آدم میگیرد درد هایم را با تصاویر و متن ها فریاد میزنم...
شاید کسی به داد دلم نرسد ولیکن همین که دردم را فریاد میزنم خالی میشوم
ولی خودمانیم...
اصلا فکرش را هم نمیکردم روزی برسد تمام دلخوشی زندگی من این گوشی و صفحات مجازی شود
چه بر سر من آمد که زندگی ام این گونه شد...