♦ ️روزی که یک ناوگان امریکایی با یک ناو هواپیمابر، سه رزم

♦ ️روزی که یک ناوگان امریکایی با یک ناو هواپیمابر، سه رزمناو، چند مین‌روب، چند ناو تدارکاتی و آبی خاکی خواستند نفتکش کویتی بریجتون را به سلامت از تنگه هرمز به اسکله الاحمدی برسانند، مین دریایی بوشهری‌ها به گونه‌ای شکافی در دل این نفتکش ایجاد کرد که تا ابد خاطره آن روز در ذهن امریکایی‌ها باقی خواهد ماند. ده‌ها خبرنگار غربی آمده بودند تا از پیروزی امریکا گزارش تهیه کنند اما امریکا چنان خفتی خورد که تلافی آن را فقط توانست بر سر هواپیمای مسافربری ایران ایر دربیاورد، دقیقا نامردی از جنس امریکایی.

♦ ️حالا هم اگر قرار بر نبرد افتاد، داستان رستم و اشکبوس دوباره تکرار خواهد شد، بیژن گرد و نادر مهدوی و آبسالان و دیگر ساحل‌نشینان آن اندازه دل و جرات دارند که دل به دریا بزنند، وقتی قرار بر مرگ است، عزتش بهتر از تخت است، بهتر است خونت ریخته شود تا اینکه سالم به دست خاک سپرده شوی... حتی آن روزی که قایق بچه‌های بوشهر را هم زدند، بارها و بارها بالگردهای امریکایی کمین کردند و فقط ی قایق در دل دریا بود، مانند امروز صدها قایق نبود. بوشهری‌ها بودند و یک موشک انداز استینگر...

♦ ️حالا از خرمشهر تا چابهار، از روی زمین تا زیر دریا و آسمان، موشک‌ها آماده شلیک هستند. وقتی نفت ایران صادر نشود، یعنی تحقیر، یعنی جنگ. جنگ اصلا خوب نیست، اما وقتی چاره‌ای نداشته باشی، وقتی وادار به ورود به جنگ بشوی، باید لباس رزم بپوشی و جنگ را انتخاب کنی. این را ما انتخاب نکرده‌ایم. در این جنگ همه خواهند سوخت، این جنگ برنده‌ای نخواهد داشت اما فردایی که پس از آن ساخته خواهد شد، بسیار متفاوت‌تر از امروز است. چون قرار است...