شعری بلند در چشم هایم جامانده،
شعری بلند در چشم‌هایم جامانده،
به اندازه‌ی تمام رویاهای
نیمه‌تمام خواب‌هایم،
به تلخیِ بغضی آرام میان لبخندهایم،
به وسعتِ نگاهِ گره‌خورده‌ام
به دستگیره‌ی در!
به بلندای اشکی سرازیر بر گونه‌هایم،
به اندازه‌ی تو،
و داستان نیامدنت...
که گاه لبریز می‌شود شعر کوتاهی می‌زاید
و تو باز هم نیستی!
#عاطفه_ارزانی
به اندازه‌ی تمام رویاهای
نیمه‌تمام خواب‌هایم،
به تلخیِ بغضی آرام میان لبخندهایم،
به وسعتِ نگاهِ گره‌خورده‌ام
به دستگیره‌ی در!
به بلندای اشکی سرازیر بر گونه‌هایم،
به اندازه‌ی تو،
و داستان نیامدنت...
که گاه لبریز می‌شود شعر کوتاهی می‌زاید
و تو باز هم نیستی!
#عاطفه_ارزانی
۳۴۲
۱۰ فروردین ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.