امام در آن شب به مسجد آمد. قندیل های مسجد خاموش بود. در ت

امام در آن شب به مسجد آمد. قندیل های مسجد خاموش بود. در تاریکی، رکعتی چند نماز خواند. سپس دعای تعقیب خواند و دعا کرد. آنگاه سر بام و مأذنه #مسجد برآمد و #اذان گفت. آنگاه از مأذنه پایین آمد، در حالی که این شعر را زمزمه می کرد.

خَلّوَ سَبیلَ المُؤمِنِ الْمُجاهِدِ

فِی اللهِ لا یعْبُدُ غَیرَ الوْاحِدِ

وَ یوقِظِ الناسَ اِلی المَساجِد

«از سر راه این مؤمن مجاهد، (راه خدا ) کنار روید! او جز خدای یگانه کسی را نمی پرستد، او که مردمان را به هنگام صبح صادق، بیدار می کند، تا به مسجدها روند و نماز بخوانند».