من از ایرانم ولی در شهر تهران نیستم

من از ایرانم ولی در شهر تهران نیستم
از دوشنبه هستم و در تاجیکستان نیستم

زخم‌های کابل‌ام در پیکر زخمی تان
لعل خونین دارم اما در بدخشان نیستم

آبشاران خجندم در سرود رودکی
راه می‌پیمایم و مرداب لرزان نیستم

از شجاعت رستم و از سربلندی هندوکش
وارث کاخ بلندم، خانه ویران نیستم

دست‌هایت را بده یار سمرقندیِ من
سخت می‌مانم کنارت، سست پیمان نیستم

نازپرورد بخارایی، کنار من بمان
از چه می‌پنداریم بیگانه؟ مهمان نیستم

جان خود را در ازای خال هندویت دهم
ترک شیرازی! من از ارزان‌فروشان نیستم

آشکارا از خراسان باز می‌گویم سخن
همچو خفاشان گهی پیدا و پنهان نیستم

گرچه دیوار بلند آهنین در راهم است
ناخلف باشم اگر فکرِ خراسان نیستم

خانه‌ام گسترده و هویّت‌ام شهنامه است
من دلیل این‌چنین دارم که: افغان نیستم!