افسوس مردم روزگارم

#افسوس_مردم_روزگارم

مردم اینجا چقدر مهربانند

دیدند کفش ندارم برایم پاپوش دوختند.

دیدند سرما میخورم سرم کلاه گذاشتند و چون

برایم تنگ بود کلاه گشادتری و دیدند هوا گرم

شد، پس کلاهم را برداشتند و چون دیدند

لباسم کهنه و پاره است به من وصله چسباندند

و چون از رفتارم فهمیدند که سواد ندارم

محبت کردند و حسابم را رسیدند. خواستم در

این مهربانکده خانه بسازم، نانم را آجر کردند

گفتند کلبه بساز . روزگار جالبی است،

مرغمان تخم نمی گذارد ولی

هر روز گاومان میزاید!
#حسین_پناهی