نمی دانم چرا تحملِ جمعیت را ندارم . چرا تحمل زندگیِ فامیل

نمی ‌دانم چرا تحملِ جمعیت را ندارم . چرا تحمل زندگیِ فامیلی را ندارم . من آن‌ قدر به تنهاییِ خود عادت کرده‌ام که در هر حالتِ دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس می ‌کنم . تا دور هستم دلم می‌ خواهد نزدیک باشم و نزدیک که می ‌شوم می‌ بینم اصلاً استعدادش را ندارم!

[ از نامه‌های فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان ]