در اعماقِ تاریکیِ وجودمان بذر بودن کاشتند،همانهایی،کِ ضرب

در اعماقِ تاریکیِ وجودمان بذر بودن کاشتند،همانهایی،کِ ضربانِ پنجِ برعکس چپِ سینمان دستشان،افتاده و باحرکت کوچکی بالا و پایینش میکنند،همانهایی،کِ بی دلیل جانمان میرد برایِ شماره نفسهایشان،همانهایی دل میبرد منحیِ لبهایشان،همانهایی ک گیرافتاده‌ایم کنجِ چاله کناره گونه شان..
ماگم شده ایم میانِ قرنیه مشکیِ چشمانشانُ یادشان شده،مهمانِ همیشگیِ یادمان..
مادل بستیم..
دل بِ تک‌تکِ دلبرانه هایِ دلبرکِ قصه‌هایِ دلبرانه مان.
بندبندِ دلمان شده بندِ دل حالِ دلشان و بند کردیم بندِ دلمان را.🌚..

mohy

ای کِ بی تو خودمو تکُ تنها میبینم..🌚