آری سهراب!!!!

آری سهراب!!!!
توراست میگویی!!!!
آسمان مال من است...
پنجره . . .
عشق . . .
زمین . . .
دوست . . .
هوا . . .
مال من است!!!!
اماسهراب تو قضاوت کن...
بردل سنگ زمین،جای من است؟؟؟
من نمیدانم چرااین مردم،دانه های دلشان پیدانیست؟؟؟؟!!!!
توکجایی سهراب...؟؟؟؟
آب راگل کردند!!!
چشمهارابستند . . .
وچه بادل کردند!!!
صبرکن ای سهراب...
گفته بودی قایقی خواهم ساخت..
خواهم انداخت به آب...
دورخواهم شدازاین خاک غریب...
قایقت جادارد؟؟؟
من هم ازهمهمه ی اهل زمین دلگیرم!!!!!!
به سراغ من اگرمی آیید . . .
تندوآهسته چه فرقی دارد؟؟؟
توبه هرجوردلت خواست بیا...
مثل سهراب دگرجنس تنهایی من چینی نیست!!!
که ترک بردارد...
مثل آهن شده است...
چینی نازک تنهایی من...!