آن جام جوان بشکست ..

درهلهله اشرار«اِستاره»زندسوسو
اسپهبدِ«او»برخاک،مردانه بگوید«هو»
مرغان بهوای او،پرپرزن ودرغوغا
همنام محمّد بود،پورِعلی وبانو
آن جامْ،جوان بشکست،چون فاطمه واکبر
همچون حسن واحمد،خائن بزدش چاقو
در خانه خودپرزد،بخشنده مهی سرور
دشمن به طوافش کف،باهلهله ازهرسو
یحیایی وعیسایی!کم سال،شدی «مولا»
هرچندجوان رفتی،گلبن زتو شدگلبو
مفهوم ظهورازتو،افشانه به عالم شد
جویِ عطشِ مهدی،ازتوست روان هرسو
ابلیس خطا پیشه،شهزاده دانایی!
تیری به خطا افکند،افتاده وبر زانو
ما مردِ جوادیم وماراتقوی خوانند
چشمانِ جهان بازاست،تاماه توبیند رو
بازآرضوی حشمت!ما غرق تمناییم
بامهدیِ خود برگرد!ای پاک! بتاب این سو