گفت: اين روزها کمي افسرده به نظر مي رسي.

گفت: اين روزها کمي افسرده به نظر مي رسي.
گفتم: واقعا؟
گفت: حتما نيمه شبها زيادي فکر مي کني. من فکر کردن هاي نيمه شب را کنار گذاشته ام.
گفتم: چطور تونستي اين کار را بکني؟
او گفت: هر وقت افسردگي به سراغم مياد، شروع به تميز کردن خانه مي‌کنم. حتي اگر دو يا سه صبح باشد. ظرف‌ها را مي‌شويم، اجاق را گردگيري مي‌کنم، زمين را جارو مي‌کشم، دستمال ظرف‌ها را در سفيدکننده مي‌اندازم، کشوهاي ميزم را منظم مي‌کنم و هر لباسي را که جلوي چشم باشد اتو مي‌کشم. آن قدر اين کار را مي‌کنم تا خسته شوم، بعد چيزي مي‌‌نوشم و مي خوابم. صبح بيدار مي‌شوم و وقتي جوراب‌هايم را مي‌پوشم، حتي يادم نمي‌ايد شب قبل به چه فکر مي‌کردم.
بار ديگر به اطراف نگاهي انداختم. اتاق مثل هميشه تميز و مرتب بود.
گفت: آدم ها در ساعت سه صبح به هر جور چيزي فکر مي کنند. همه ما اينطور هستيم. براي همين هر کدام مان بايد شيوه ي مبارزه خود را با آن پيدا کنيم..

کجا ممکن است پيدايش کنم؟
-هاروکی موراکامی