آهای مسئولان بشنوید این خانواده ام هستند کجائید!!!

حرف دلم ؛ فرزندم خیلی از هم دوریم و دستانم تنگه شرمنده ام کاری ازم ساخته نیست اما هر شب بیادتم چقدر تحمل بی عدالتی سخته و بدان جسمم روی بالشت بی قرار و روحم پریشان در کنارته با چشمان گریان گاهی رنگش عوض میشه بدان تنها نیستی خدا با بی‌خانمان و بیچارگان است.
نمیدانم شاید این رسم عشق و انسانیت باشه !!!

مسئولان اینجا ایران و فرزندان خود مونه وضعیت مردم مظلوم و محروم سیستان بلوچستان 💔

قضاوت با شما آیا یکی از مسئولان حاضرند یک لحظه خانواده شون تو این شرایط باشند!!!
اگر هر مسئولی با این شرایط سخت و دردناک در کنارشان نباشه و دردو آلام شان را نچشه و درک نکنه شب آرام و بی خیال روی بالشت گرمو نرم بخوابد از دنیای حیوانیت بویی نبرده و انسان نیست و در دنیای انسانیت و حیوانیت جایی ندارد.
براستی آدمیت و انسانیت از مسئولانی که فقط با نیرنگ و شعار دادن حرف از عدالت می‌زنند اما عمل نمی‌کنند و به مردم کشور خيانت می‌کنند آرزوست و معنا ندارد، خواه هر مقام و مسئولی باشد.