زمان زیادی تا به پایان رسیدن عمرش نبود

زمان زیادی تا به پایان رسیدن عمرش نبود
با دستانی که غرق در زخم ها و کبودی ها بود شروع به لمس کردن سیم های گیتارش کرد . .
چنانچه که این تنها راه برای ارام کردن روحش بود ،،
نواختن نت های مورد علاقه اش حسی عجیبُ رویایی بود که از دنیای کتاب ها و جادو ها به او منتقل میشد ) )
هنگامی که به اوج نواختن رسید با تکان دادن اخرین سیم و اخرین نت مورد پسندش !
اشک هایش سرازیر شد ' به دستانش که سال ها توسط شخصی که با تمام وجود او را میپرسید لمس نشده بود خیره شد ،،
گیتارش را برداشت و نامه کوچکی که شرح ان اینگونه نوشته شده بود ؛ ؛
" اگر قدرت این را داشتم که زمان را به عقب برگردانم بدون هیچ درنگی تورا بیشتر در بغلم نگه میداشتم و یقینا به بوسیدنت ادامه میدادم محبوب من' ) )
- اما ,, چه حیف که زندگی برای انجام دادن
دوباره این کار بسیار برای من کوتاه است "
را روی میز گذاشت‌ , و مسیری را از طبقه دوم به اخرین طبقه طی کرد ; ;
نگاهش را به اسمانی داد که ماه به درخشان
بودن خود ادامه میداد ؛؛ ستاره ها همچون
سیاه لشکر ها دور ماه را احاطه کرده بودند . .
‹ چشمانش را بست ›
گوی بی رنگی از چشمانش خارج شد و به
سمت گونه هایش رفتُ بعد با جاری شدن
به سمت لب هایش به روی زمین افتاد . .(( مردم نام این گوی جادویی را ‌اشک نامیده بودند )) وقتی که بدن از خستگی مینالد - مغز ها کنترلی ندارند - و قلب به درد میایند .
همه این ها به صورت قطره های کوچکی از اب از چشمانمان خارج میشد :: جالب است‘
انگار که همه درد هایمان توسط ان قطره ناپدید میشود !)
چشمانش را باز کرد __
و به زمینی که تا چند لحظه بعد باید
به اغوشش میرفت نگاه کرد''
در اخرین لحظه ها منتظر زنگ تماس یا فریاد اسمش توسط کسی بود``
امیدش مانند قلبش هزار تکه شد ')
و بعد خود را رها کرد . . .
گیتارش به صد ها قسمت تبدیل شدُ جسم
بی روحش در خون غرق بود ٫
تنها صدایی که به گوش میرسید جیغ و فریاد مردم بود “
‹‹ او هنگام رها شدن خوشحال بود '
زیرا که دیگر روح خسته و ازرده او از دست
مسئولیت هایی که به ان وظیفه گفته میشد ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌''ازاد شده بود''
"دنیس"
«deven»