بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
ب) - نماز برای یاد خدا:
در حکمت و آثار نماز نیز حسنات و برکات بسیاری گفته شده است، اما روح همهی آنها، همان هدف و حکمتی است که خداوند متعال در یک جمله کوتاه، اما پر عمق در معنا، به حضرت موسی علیه السلام فرمود:
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي - به يقين اين منم، خداى يكتا، كه جز من معبودى نيست، پس مرا پرستش كن و نماز را به ياد من برپا دار.(سوره طه آیه 14)
نکته : در آیات قبل، در باره این ملاقات و گفتگو، میخوانیم که خداوند منان ابتدا به او فرمود: فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ -(سوره طه بخشی از آیه 12) نعلین خود را در بیاور و سپس از او پرسید که چه در دست داری؟ موسی علیه السلام نیز عرض کرد که عصایی در دست دارم که با آن کارهای گوناگونی را به انجام می رسانم؛ خداوند متعال فرمود: أَلْقِهَا يَا مُوسَى، یعنی: ای موسی! آن را بیانداز.
در این معانی حکمتها و درسهایی است. انسان ناقص، نیازمند، فقیر و محتاج است، لذا به وسایل گوناگونی چنگ میاندازد. در نتیجه هم با اشتغال به گرفتاریها یا پیگیری امیال و آرزو هایش، خدا و روز میقات و ملاقات هدف غایی را فراموش میکند و هم گمان می کند که از این اسباب و وسایل ما سوی الله = غیر خدا، مستقلاً کاری بر میآید! لذا میفرماید: اولاً کفشهایت را درآور به قول ما پیاده شو و ثانیاً آن عصا را هم بیانداز و ثالثاً بدان که هیچ إله و معبودی جز من که الله هستم وجود ندارد و رابعاً برای یاد من اقامه نماز کن. وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي
ج) - نماز وصل است:
اگر چه برای واژه صلوة، معانی متفاوتی از جمله، دعا، ثنا، بزرگداشت، صلوات، نماز و را نقل نمودهاند، اما فراموش نکنیم که همه به همان ریشه وصل شدن میرسد.
ظرف وجود آدمی، چه کوچک و کم عمق و کم حجم باشد وچه بزرگ چه به اندازه یک انگشتدانه باشد و چه به اندازه یک دریا، به منبع و به اصطلاح اقیانوس بی کران حیات وصل است که وجود یافته است و از هستیها و کمالات بالفعل و بالقوه، بهرهمند شده است.
بیتردید اگر این اتصال هم چنان باقی بماند، چه به اندازه ظرف یک سانتیمتر مکعب باشد و چه دریا، همه از همان آب اقیانوس بیکران پر است، اما اگر اتصال قطع شود، آب هر چقدر که باشد، بخشی تبخیر شده و بخش دیگری به زمین فرو میرود و بخش ماندهاش میگَندد و متعفن و مُرداب میشود. حیات و بقای انسان نیز این چنین است.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
ب) - نماز برای یاد خدا:
در حکمت و آثار نماز نیز حسنات و برکات بسیاری گفته شده است، اما روح همهی آنها، همان هدف و حکمتی است که خداوند متعال در یک جمله کوتاه، اما پر عمق در معنا، به حضرت موسی علیه السلام فرمود:
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي - به يقين اين منم، خداى يكتا، كه جز من معبودى نيست، پس مرا پرستش كن و نماز را به ياد من برپا دار.(سوره طه آیه 14)
نکته : در آیات قبل، در باره این ملاقات و گفتگو، میخوانیم که خداوند منان ابتدا به او فرمود: فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ -(سوره طه بخشی از آیه 12) نعلین خود را در بیاور و سپس از او پرسید که چه در دست داری؟ موسی علیه السلام نیز عرض کرد که عصایی در دست دارم که با آن کارهای گوناگونی را به انجام می رسانم؛ خداوند متعال فرمود: أَلْقِهَا يَا مُوسَى، یعنی: ای موسی! آن را بیانداز.
در این معانی حکمتها و درسهایی است. انسان ناقص، نیازمند، فقیر و محتاج است، لذا به وسایل گوناگونی چنگ میاندازد. در نتیجه هم با اشتغال به گرفتاریها یا پیگیری امیال و آرزو هایش، خدا و روز میقات و ملاقات هدف غایی را فراموش میکند و هم گمان می کند که از این اسباب و وسایل ما سوی الله = غیر خدا، مستقلاً کاری بر میآید! لذا میفرماید: اولاً کفشهایت را درآور به قول ما پیاده شو و ثانیاً آن عصا را هم بیانداز و ثالثاً بدان که هیچ إله و معبودی جز من که الله هستم وجود ندارد و رابعاً برای یاد من اقامه نماز کن. وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي
ج) - نماز وصل است:
اگر چه برای واژه صلوة، معانی متفاوتی از جمله، دعا، ثنا، بزرگداشت، صلوات، نماز و را نقل نمودهاند، اما فراموش نکنیم که همه به همان ریشه وصل شدن میرسد.
ظرف وجود آدمی، چه کوچک و کم عمق و کم حجم باشد وچه بزرگ چه به اندازه یک انگشتدانه باشد و چه به اندازه یک دریا، به منبع و به اصطلاح اقیانوس بی کران حیات وصل است که وجود یافته است و از هستیها و کمالات بالفعل و بالقوه، بهرهمند شده است.
بیتردید اگر این اتصال هم چنان باقی بماند، چه به اندازه ظرف یک سانتیمتر مکعب باشد و چه دریا، همه از همان آب اقیانوس بیکران پر است، اما اگر اتصال قطع شود، آب هر چقدر که باشد، بخشی تبخیر شده و بخش دیگری به زمین فرو میرود و بخش ماندهاش میگَندد و متعفن و مُرداب میشود. حیات و بقای انسان نیز این چنین است.(ادامه دارد...)
۹۰۹
۲۲ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.