یکی از اشعار کمتر شنیده شده فردوسی

یکی از اشعار کمتر شنیده شده فردوسی

چو بخت عرب بر عجم چیره گشت -------- همه روز ایرانیان تیره گشت

جهان را دگرگونه شد رسم و راه---------- تو گوئی نتابد دگر مهر و ماه

ز مِی نشئه و نغمه از چنگ رفت --------- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت

ادب خوار گشت و هنر شد وَبال---------- ببستند اندیشه را پَر و بال

جهان پر شد از خوی اهریمنی ----------- زبان مِهر ورزید و دل دشمنی

کنون بی‌غمان را چه حاجت به می-------- کران را چه سودی به آوای نی

که در بزم این هرزه گردان خام---------- گناه است در گردش آریم جام

بجائی که خشکیده باشد گیاه ------------- هدر دادن آب باشد گناه

چو با تخت منبر برابر شود------------- همه نام بوبکر و عُمَر شود

ز شیر شتر خوردن و سوسمار---------- عرب را بجائی رسیده است کار

که تاج کیانی کند آرزو ---------------- تُفو بر تو‌ای چرخ گردون تفو

دریغ است ایران که ویران شود---------- کنام پلنگان و شیران شود