تو همان شرابی

تو همان شرابی
که ننوشیده مستم می کنی
تو همان شعری
که نگاهت پر از آبی هاست
و تنت آمیخته به هزار و یک
شاخه اقاقی
می خواهمت
می خواهمت به اندازه ی
تمام شبهایی
که کنارم نبودی
و در آغوشت گریستم
می خواهمت ،دلیل بی تابی هایم
می خواهمت چون تو
حقیقت، تو جاودانگی،
تو میراث خداوندگان عشقی
مرا به نام بخوان
بهشت کوچک من
غم سنگینم