در دل سنگت اگر جا نشوم می میرم

در دل سنگت اگر جا نشوم می میرم
یا به دیدار تو ، امضا نشوم می میرم

چشم تو آینه ی، روز و شبم می باشد
من اگر ، در تو تماشا نشوم می میرم

خواب آشفته ی  شبهای پریشانم اگر
من در آغوش تو رویا نشوم می میرم

یا اگـر نیم نگاهی ،  به منِ دل مُـرده
نکنی و ، به تو احیا  نشوم ، می میرم

گم شدم در پسِ گیسوی شبت باورکن
بزنی شـانه  و  پیدا  نشوم ، می میرم

منم آن ماهی و آغـوش تو شد دریایم
عاقبت ، راهیِ دریـا نشوم ،  می میرم

کهنه رازم ، کـه میـان دلِ تـو پنهـانم
از زبانت اگـر افشـا نشـوم ، می میرم

دوستت دارم و ، میدانی و میدانم که؛
نذرِ جـانِ تو ، مُهَیـا نشوم ، می میرم

آفتابی که به ، گرمای تو جان می گیرم
گیرِ شب باشم و ، فردا نشوم می میرم

مثل یک سـروِ خرامان ،دل ما را بردی
بوته ی "پـونه" ام  اَفرا نشوم می میرم