ژست مردمی می گیرند، سنگ مردم را به سینه می زنند اما وقتی

ژست مردمی می‌گیرند، سنگ مردم را به سینه می‌زنند اما وقتی پای عمل به میان می‌آید توخالی بودن ادعاهایشان ثابت می‌شود، مانند برخی از جماعت فوتبالی که وقتی پای پول و قراردادهای میلیاردی‌شان در میان باشد، چشم روی همه حرف‌های قبلی شان درباره عدالت می‌بندند و خودشان رابرحق می‌دانند، حتی طلبکار هم می‌شوند.
توجیه اهالی فوتبال برای درخواست رقم‌های غیرمتعارف و زیاده خواهانه‌ای این است که درهمه جای دنیا، فوتبالیست‌ها گران‌ترین قراردادها را دارند ونسبت به سایر بخش‌های جامعه زندگی مرفه‌تری دارند.
اگر فوتبال ایران دراختیاربخش خصوصی بودنمی‌شدزیاد به ریخت وپاش‌های باشگاه‌ها برای قراردادها ایراد زیادی گرفت اماوقتی باشگاه‌های فوتبال دولتی هستند وبه صورت آشکاروپنهان ازبودجه دولتی وبیت المال استفاده می‌کنند،بنابراین آنها نیزبایدتابع شرایط اقتصادی کشور باشند.
حال درشرایطی که قراردادها درفوتبال بدون توجه به شرایط کشور افزایش سرسام‌آوری داشته است، بهتر است جماعت فوتبالی حداقل زبان در کام بگیرندوبه جای گرفتن ژست‌های پوشالی حمایت ازمردم،سرشان به شمردن صفرهای قراردادهای نجومی‌شان باشدکه ازجیب مردم پرداخت می‌شود!