بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت پنجم :
عاشورا، همچون معاد، روز بیرون ریخته شدن باطنها و اسراری بود که در پشت نقابها مستور مانده بود.
عاشورا - يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ - آن روز كه رازها همه فاش شود.(سوره طارق آیه 9) و روز پیدایش نهانها برای همیشه بود.
عاشورا، روز مقابله اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله، با اسلام معاویهای و یزیدی، برای همه زمانها بود.
عاشورا، روز توبه غافلین، عقب ماندگان و حرّ شدن و رهایی بود.
عاشورا، از سویی دیگر، روز تجلی رحمت، مغفرت و اجابت سریع از سوی ستّار العیوب، غفار الذنوب، مجیب الدعواة، مُبدّل السیئات بالحسنات و ارحم الراحمین بود.
و بالاخره آن که عاشورا، روز تجلی کامل تولا و تبرا در عرصه اندیشه، اعتقاد و عمل بود.
و ای کاش ما توفیق یابیم که حرّ شویم؛ با این عزاداریهای باشکوه، با این روضه ها در مصیبتها، با این مداحیها در رثای او، با این سینه و زنجیرزنیها و شعارها، نه فقط در یک روز یا یک دهه، بلکه در ایام حیاتمان، اهل ولایت آنان باشیم و از دشمنانشان بیزاری و دوری تبری بجوییم و از روی صدق، در محضر ایشان ایستاده و بگوییم:
اَللّٰهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ فى هٰذَالْيَوْمِ وَفى مَوْقِفى هٰذا وَ اَيّامِ حَيٰوتى بِالْبَراَّئَةِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ اَلسَّلامُ - بار الها! به حقیقت، من تقرب میجویم به تو، در این روز و در این مکان و تمام عمرم، با برائت از آنان و لعنت آنان دور از رحمت و مغبوض دیدن آنهاونیز با ولایت پیامبرت و آل پیامبر، که سلام بر او جمع آنان باد.(پایان)
قسمت پنجم :
عاشورا، همچون معاد، روز بیرون ریخته شدن باطنها و اسراری بود که در پشت نقابها مستور مانده بود.
عاشورا - يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ - آن روز كه رازها همه فاش شود.(سوره طارق آیه 9) و روز پیدایش نهانها برای همیشه بود.
عاشورا، روز مقابله اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله، با اسلام معاویهای و یزیدی، برای همه زمانها بود.
عاشورا، روز توبه غافلین، عقب ماندگان و حرّ شدن و رهایی بود.
عاشورا، از سویی دیگر، روز تجلی رحمت، مغفرت و اجابت سریع از سوی ستّار العیوب، غفار الذنوب، مجیب الدعواة، مُبدّل السیئات بالحسنات و ارحم الراحمین بود.
و بالاخره آن که عاشورا، روز تجلی کامل تولا و تبرا در عرصه اندیشه، اعتقاد و عمل بود.
و ای کاش ما توفیق یابیم که حرّ شویم؛ با این عزاداریهای باشکوه، با این روضه ها در مصیبتها، با این مداحیها در رثای او، با این سینه و زنجیرزنیها و شعارها، نه فقط در یک روز یا یک دهه، بلکه در ایام حیاتمان، اهل ولایت آنان باشیم و از دشمنانشان بیزاری و دوری تبری بجوییم و از روی صدق، در محضر ایشان ایستاده و بگوییم:
اَللّٰهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ فى هٰذَالْيَوْمِ وَفى مَوْقِفى هٰذا وَ اَيّامِ حَيٰوتى بِالْبَراَّئَةِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ اَلسَّلامُ - بار الها! به حقیقت، من تقرب میجویم به تو، در این روز و در این مکان و تمام عمرم، با برائت از آنان و لعنت آنان دور از رحمت و مغبوض دیدن آنهاونیز با ولایت پیامبرت و آل پیامبر، که سلام بر او جمع آنان باد.(پایان)
۶۱۹
۲۶ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.