فیک کوک ♡رز های خونین♡ پارت ۴۷

جونگ کوک ویو

داشتیم با هم حرف میزدیم که یدفعه صدای اروم بغض داری توجهمو به خودش جلب کرد
؟:دو.دویون...خودتی؟

منو لیونسو هم زمان برگشتیم سمتش...ولی باورم نمیشد قراره اونو ببینم
زیر چشمش کبود شده بود و خودشم خیلی افتاده و چند سال پیر تر بنظر میرسید...اون عوضی باهاش چیکار کرده

گفتم: هانااا؟
اومدم از جام بلند شم که برم سمتش...انگار توی همون مدت کوتاه زیادی بهش وابسته شده بودم...اما پام قفل شده بود و نزاشت تکون بخورم...بنابراین اخ ریزی گفتم و قبل از اینکه بتونم پاشم
دوباره نشستم روی نمیکت

چشماش پر از اشک شده بود...دویید سمتم و بقلم کرد
با گریه میگف: دویووون...دلم برات تنگ شده بووود...چرا بدون خدافظی از پیشم رفتیی(گریهههه)

متقابلن بقلش کرده بودم...باید به احساساتم غلبه میکردم: متاسفم هانا...دیگه گریه نکن خواهر کوچولوی من
و بعد به صورتش نگاه کردم و اشکاشو پاک کردم
ادامه دادم: پارک عوضی چه بلایی سرت اوردهه
سرش و گذاشت روی شونم و گریه ش شدید تر شد: همون کاری که با تو کرده بووودد (گریخخ)

با حرفش انگار یبار رفتم تو کما و برگشتم(خدانکنهاا)
کوک: منظورت چ.چیه

ویو لیونسو

چرا انقد باهاش صمیمه...چرا اشکاشو پاک میکنهه چرا نگرانشههه؟...اصا من چرا دارم اینجوری فشار میخورمممم

خوابم میااادد...ادمینتون تنبله دیگه ببخشیید
۳۰ لایک ۶۰ کامنت