پارت دو

نامجون:میتونی توی اتاق من بخوابی
ات:پس خودت چی
نامجون :من روی مبل میخوابم
ات:اما اینطوری نمیشه من فقط یکم جا میخوام بیا با هم میخوابیم
نامجون:مطمئنی
ات:آره
رفتیم تو اتاق و روی تخت خوابیدیم

نامجون ویو
احساس کردم ات داره گریه میکنه
نمی دونستم چطوری میتونم بهش کمک کنم
یکم رفتم جلو و بغلش کردم


ات ویو
داشتم به خاطراتم با تهیونگ فکر میکردم
که یهو یه دست عضلانی بغلم کرد
اولش یکم تو شک بودم ولی بعدش یه احساس آرامش خاصی بهم دست داد


ات:ممنونم
نامجون:بابت چی
ات:بابت احساس امنیت و آرامشی که بهم دادی
نامجون:خواهش میکنم
ات:شب بخیر
نامجون:شب تو هم بخیر
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
تهیونگ ویو
نگران ات بودم نمی دونستم کجا رفته
همش تقصیر خودم بود نباید به حرف اون مثلا منشی گوش میدادم
من واقعا ات رو دوست داشتم
دیگه واقعا تحمل نداشتم میخواستم تموم خیابان رو بگردم
که یهو صدای گوشیم اومد
از طرف نامجون هیونگ پیام اومده بود

نامجون:ات پیش منه نگران نباش
تهیونگ:الان میام دنبالش
نامجون:نه الان ازت خیلی ناراحته بزار یکم آروم بشه
تهیونگ:اما ....
نامجون:اما بی اما
حالا هم بگیر بخواب
تهیونگ:باشه شب بخیر
گوشیمو خاموش کردم و رفتم توی تختم



شرط :۱۰ تا کامنت