این روزها من شدم همراه لحظه های غم و سختی زندگی آدمای اطر

این روزها من شدم همراه لحظه های غم و سختی زندگی آدمای اطرافم...
میدونی یارجان!
شاید واقعا فلسفه وجود الهام همین همراهی های کوتاه باشه...
همینکه اولین نفری هستم که غم توی نگاه آدمها، صدای آدمها و حتی گاهی سکوتشون رو بفهمم...
همینکه پله ای باشم برای استراحت آدمها...
این روزهای آخر به هرکس میرسم که عیار فکر کردن داره میگم:
فلانی! فلسفه وجودت رو پیدا کن...
همین انسانی که امروز هستی رو ببین...
نقش تو دنیای خلقت چیه؟
اومدی چه اثری بذاری و بری؟
هیچ چیز دنیا رو به صرف خودش نخواه...
دنیا خودش اصالت نداره... چه برسه به اجزاش...
هیچ چیز رو محض همون چیز نخواه...
حتی عشق رو...
میدونی عزیزدلم!
من حتی تو رو هم بخاطر خودت نخواستم...
عاشقت شدم چون تو برای من تجلی همه خوبیهایی بودی که بنده خدا بودن به همراه داشت...
و هربار که از این مرز بندگی پا عقب میکشیدی، ستونهای دنیای عاشقانه ام می لرزید...
آره یارجان!
برای من عاشق تو بودن، با عشق به خدا پیوند خورده بود...
و شاید تنها دلیلی که این روزها موقع افطار اولین کسی که بی اراده دعا میکنم شمایی...
راستی یارجان!
میدونستی فلسفه وجود تو چیه؟
دلیل بودن... تو دلیل منی...
#الهام_جعفری
#ممنوعه