زیباترین باران

باران را دوست دارم.

خود کلمه ی باران هم خواستنی است؛ ناخودآگاه با شنیدن کلمه ی باران نجوای عشق در ذهنم می پیچد.

وسعت این کلمه بیش از آنچه است که ما می دانیم. باران فقط قطرات بلوری آب نیست. باران هر آنچه است که به قلب و روح شادابی و طراوت می بخشد و از کویر خشکِ غم و فلاکت دورمان می کند.

باران برای هرکس به مفهومی است. برای مجنون لیلی اش، برای دانشجو موفقیتش، برای مادری سربلندی فرزندش و برای کودک گرسنه ای هم تکه نانی.

خودم هرگاه که به تو فکر می کنم باران می بارد. بارانی که پر است از تو. تو می باری به این قلب خسته و به یادم می آوری در تنگنای زندگی، نور امید آن گوشه کناره ها سوسو می زند.

من خودخواهم...

می خواهم باران تو فقط بر سر من ببارد.

دست خودم نیست، تک درخت خشکِ قلبم، دل به تو داده...



# باران