السلام علیک یا سیدتنا سکینه علیک تحیه والسلام و رحمه الله

السلام علیک یا سیدتنا سکینه علیک تحیه والسلام و رحمه الله و برکاته

وفات حضرت سکینه (سلام الله علیها) ، دختر گرامی امام حسین (علیه السلام) و حضرت رباب (سلام الله علیها) تسلیت باد.

حضرت سکینه بنت الحسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) دختر گرامی امام حسین (علیه‌السلام) و حضرت رباب (سلام الله علیها) است. [1] نام اصلی ایشان آمنه یا امیمه یا امینه بود که مادرش رباب به سبب آرامش و وقاری که داشت او را سکینه ملقب ساخت.[2]

حضرت سکینه (سلام الله علیها) در سن ده تا سیزده سالگی واقعه کربلاء را درک نمودند [3] و حدود شصت سال بعد در سن هفتاد سالگی وفات نمودند [4] در کتب ، مصادر روایی و رجالی از ایشان به عنوان راویان و محدثان ثقه و مورد اطمینان یاد شده است ، ایشان از راویان احادیث امام حسین (علیه السلام) و حادثه کربلاء به شمار می رود [5]

تاریخ نویسان ایشان از برترین ، باهوش ترین ، و نیکوسرشت ترین زنان عصر خویش دانسته‌اند. ایشان در  فضل و کمال به اندازه‌ای رسیده  بود که امام حسین (علیه السلام) در مورد ایشان می فرماید : غالب (اکثر اوقات) بر سکینه چنین است که با تمام وجود محو جمال ازلی است. ایامش غرق در عبادت و راز و نیاز با پروردگار سپری می گردد.[6]

به دلیل همین فضائل است که امام حسین (علیه السلام) در شعری عاطفی خطاب به ایشان و مادر ارجمندشان می فرماید :

عمرک انّنی لاُحبّ داراً    تکون بها سکینة و الرّباب
أحبّهما و أبذل جلّ مالی  و لیس لعاتب عندی عتاب

به جانت سوگند! من به راستی خانه‌ ای که سکینه و مادرش رباب در آن باشند، دوست دارم. من آن دو را دوست دارم و برای آنان دارایی‌ ام را نثار می‌ کنم و هیچ ملامت‌ گری نمی‌ تواند مرا در این کار سرزنش کند.[7]

سرانجام حضرت سکینه (علیه السلام) در پنجم ربیع الاوّل 117 ق بعد از سالها خدمت و دفاع از اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) و بیان مظلومیت اهل بیت (علیهم السلام) در مدینه یا دمشق وفات نمودند ، آرامگاه ایشان طبق نقلی در قبرستان بقیع (مدینه) است و البته عموم شیعیان آرامگاه ایشان را در مقبره باب الصّغیر (دمشق) می دانند [8]

پی نوشت :

[1]. الکامل فی التاریخ ج4 ص94
[2]. منتهی الآمال ج1 ص462
[3]. حضرت سکینه ، علاّمه مقرّم ص262
[4]. همان ص263
[5]. الطبرانی، المعجم الکبیر، ج۳، ص۱۳۲
[6]. اسعاف الراغبین حاشیه نورالابصار ص 202
[7]. منتهی الامال ج1 ص463
[8]. ریاحین الشریعه ج3 ص281

مطالعه بیشتر در :

http://www.ziaossalehin.ir/fa/content/177