تو نازنین دو عالم فرشته یا بشری

تو نازنین دو عالم فرشته یا بشری
ستاره ای به زمین، آفتاب یا قمری
به خوبی همه خوبان روزگار قسم
که هر چه خوب کنم وصف تو، تو خوب تری
رواق دیده و محراب ابرویت گویند
که هم تو کعبۀ دل هم تو قبلۀ نظری
نماز نافله ی شب به رؤیت تو خوش است
که عاشقان خدا را ستارۀ سحری
به هر چمن که گذر می کنم تو سر و چمن
به هر طرف که نظر افکنم تو جلوه گری
چگونه وصف تو را با زبان شعر کنم
که از تغّزل و از قطعه و قصیده سری
تو را مقایسه با دلبران روا نبود
که دلبران جهان دیگرند و تو دگری
به لاله زار نبوّت که باغ سبز خداست
تو اوّلین شجر استیّ و آخرین ثمری
تو پیشتر ز رسولان رسول حق بودی
تو تا خداست خدا همچنان پیامبری