سیاهکاری ماکم نشد ز موی سپید

.............
سیاهکاری ما،کم نشد ز موی سپید
ترک خواب نگفتیم و صبحدم خندید!
ز تیغ بازی گردون،هواپرستان را
نفس برید،ولی رشته هوس نبرید!
چو مفلسی ک ب دنبال کیـمیـا گردد
جهان بگشتم و ازاده ای نگشت پدید!
گر نمی طلبی رنج ناامیدی را...
ز دوستان و عزیزان،مدار چشم امید!
طمع ب خاک فرو می برد حریصان را
ز حرص بر سرقارون رسید انچه رسید!