بغلم کن

بغلم کن
میخواهم جای لبهایم روی پیراهن سفیدت نقش ببندد
در خیابان راه بروی و همه به نقش و نگارهای صورتی چسبیده به یقه پیراهنت نگاه کنند و با دست نشانت بدهند
و لبخند بزنند...
جوری بغلم کن
که عطرت روی موهایم جا بماند
باران ببارد
و بوی نم باران با عطر موهایم در آمیزد
باد بوزد
و دنیا را مست کند..
محکم مرا در اغوش بکش
نگاهم کن
جوری که برق چشمانمان صاعقه شود
و رگبار نوبرانه عشق
یکریز ببارد..
اصلا مرا ببوس
از آن بوسه های عمیق
که نفسهایمان را در هم می پیچاند
و عشق در وجودمان شعله می کشد.
بغلم کن لعنتی جانم
یک جور عجیب
که هر که ما را دید تردید کند
که تو مرا بغل کرده ای
یا من تو را..