بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
آیه مورد سؤال به شرح ذیل می‌باشد: قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ - برخى ازباديهنشينان گفتند ايمان آورديم بگو ايمان نياوردهايد ليكن بگوييد اسلام آورديم و هنوز در دل‌هاى شما ايمان داخل نشده است و اگر خدا و پيامبر او را فرمان بريد از ارزش كردههايتان چيزى كم نمىكند خدا آمرزنده مهربان است.(سوره حجرات آیه 14)
الف) - ابتدا دقت و سعی کنیم که به شدت از اجتهاد و فتوا دادن پرهیز کنیم.حتی مجتهدین و فقها از فتوا دادن پرهیز دارند، مگر آن که ضرورت ایجاب کند متکفل این امر گردند. اگر استنباط و استخراج و بیان احکام به این راحتی بود که با روخوانی چند آیه و حدیث میسر می‌گردید، نه پیامبر و اهل عصمت علیهم‌السلام آن هم زحمت برای بیان احکام می‌کشیدند و نه امام باقر و امام صادق علیهماالسلام آن قدر تدریس می‌کردند؛ و نه تحصیل فقه و اصول سه دهه طول می‌کشید. اما الان راحت همه اجتهاد کرده و حتی فتوا هم می‌دهند.؟!
ب)- بی‌تردید هیچ کس به هیچ بهانه‌ای، حجت برای کفر، معصیت و نافرمانی خدا ندارد. پس مبادا شیطان ما را مغرور به این سازد که ما بر خدا حجت داریم که فرمانش را مطیع نگردیم؛ به انسان عقل و شعور و فطرت داد، انبیاء، رسل و وحی را هم فرستاد، تا حجت او بر خلق تمام شده باشد و ولایت و امامت را نیز داد، دین کامل و نعمت تمام شده باشد: رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا - فرستادگانى بشارترسان و بيمدهنده فرستاد، تا مردم را بر خدا در روز قيامت پس از آمدن اين فرستادگان حجتى نباشد،و خداوند همواره مقتدر، شكستناپذير و حكيم در همه امور است.(سوره نساء آیه 165)
ج)- در آیه فوق (سوره حجرات آیه 14) می‌فرماید که یک عده از اعراب بادیه نشینان، نه همگان، نزد تو ادعای ایمان می‌کنند ... ! ببینید در آخر نیز توصیه می‌کند که از خدا و رسول اطاعت کنید، چیزی از شما کم نمی‌شود. خب این چه ربطی دارد تا کسی بگوید: من همان بادیه نشین هستم، هنوز ایمان به قلبم راه نیافته و چون در اول آیه - یا ایهاالذین امنوا - فرمودی، پس ربطی به من ندارد، در نتیجه من در نافرمانیِ خدا حجّت دارم؟ به همان بادیه نشین‌ها نیز، در همان آیه فرمود: اطاعت کنید. حالا کسی با استناد به همان آیه بگوید که حجت دارم اطاعت نکنم؟!(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
آیه مورد سؤال به شرح ذیل می‌باشد: قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ - برخى ازباديهنشينان گفتند ايمان آورديم بگو ايمان نياوردهايد ليكن بگوييد اسلام آورديم و هنوز در دل‌هاى شما ايمان داخل نشده است و اگر خدا و پيامبر او را فرمان بريد از ارزش كردههايتان چيزى كم نمىكند خدا آمرزنده مهربان است.(سوره حجرات آیه 14)
الف) - ابتدا دقت و سعی کنیم که به شدت از اجتهاد و فتوا دادن پرهیز کنیم.حتی مجتهدین و فقها از فتوا دادن پرهیز دارند، مگر آن که ضرورت ایجاب کند متکفل این امر گردند. اگر استنباط و استخراج و بیان احکام به این راحتی بود که با روخوانی چند آیه و حدیث میسر می‌گردید، نه پیامبر و اهل عصمت علیهم‌السلام آن هم زحمت برای بیان احکام می‌کشیدند و نه امام باقر و امام صادق علیهماالسلام آن قدر تدریس می‌کردند؛ و نه تحصیل فقه و اصول سه دهه طول می‌کشید. اما الان راحت همه اجتهاد کرده و حتی فتوا هم می‌دهند.؟!
ب)- بی‌تردید هیچ کس به هیچ بهانه‌ای، حجت برای کفر، معصیت و نافرمانی خدا ندارد. پس مبادا شیطان ما را مغرور به این سازد که ما بر خدا حجت داریم که فرمانش را مطیع نگردیم؛ به انسان عقل و شعور و فطرت داد، انبیاء، رسل و وحی را هم فرستاد، تا حجت او بر خلق تمام شده باشد و ولایت و امامت را نیز داد، دین کامل و نعمت تمام شده باشد: رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا - فرستادگانى بشارترسان و بيمدهنده فرستاد، تا مردم را بر خدا در روز قيامت پس از آمدن اين فرستادگان حجتى نباشد،و خداوند همواره مقتدر، شكستناپذير و حكيم در همه امور است.(سوره نساء آیه 165)
ج)- در آیه فوق (سوره حجرات آیه 14) می‌فرماید که یک عده از اعراب بادیه نشینان، نه همگان، نزد تو ادعای ایمان می‌کنند ... ! ببینید در آخر نیز توصیه می‌کند که از خدا و رسول اطاعت کنید، چیزی از شما کم نمی‌شود. خب این چه ربطی دارد تا کسی بگوید: من همان بادیه نشین هستم، هنوز ایمان به قلبم راه نیافته و چون در اول آیه - یا ایهاالذین امنوا - فرمودی، پس ربطی به من ندارد، در نتیجه من در نافرمانیِ خدا حجّت دارم؟ به همان بادیه نشین‌ها نیز، در همان آیه فرمود: اطاعت کنید. حالا کسی با استناد به همان آیه بگوید که حجت دارم اطاعت نکنم؟!(ادامه دارد...)
۲۵۹
۰۸ دی ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.