یادداشت روز
📝
#یادداشت_ روز
آمریکا حرف آخر را زد!
جعفر بلوری
...تمدید قانون داماتو را (تحریمهای 10 ساله علیه کشورمان) هم مجلس نمایندگان و هم مجلس سنای آمریکا با اکثریت «کامل» به تصویب رسانده و به آنهایی که خواب آمریکا را میدیدند رکب زدند...این قانون در همین دولت اوبامای مودب تمدید شده، و طبق خبرهایی که منتشر شده اوباما هم قرار است آن را امضاء کند.
...وزیر خارجه کشورمان که تمدید تحریمهای ده ساله را نقض برجام دانسته بود دیروز گفته، این اقدام «اثر اجرایی ندارد» و رئیسجمهوری محترم هم دیروز در دیدار نماینده ویژه پوتین آن را صرفا «تضعیف برجام»! خوانده است. جریان رسانهای دولت و مدعیان اصلاحات نیز برای ماله کشی این بدعهدی بزرگ آمریکا به صف شدهاند...
«قانون داماتو» در دوران ریاست جمهوری کلینتونِ دموکرات، و «تحریمهای بیسابقه» و به تعبیر غربیها «فلجکننده» در دوران باراک اوبامای دموکرات تصویب شدند... و دیدیم دموکراتها پا به پای جمهوری خواهان و بدون حتی یک رای مخالف، به این قانون رای دادند...
میگویند تمدید تحریمهای 10 ساله آمریکا، «اثر اجرایی ندارد» که باید پرسید، اگر این تحریمها اثر اجرایی ندارند، اصلا چرا وارد مذاکره شدیم و برای لغو آنها این قدر از جیب ملت هزینه کردیم؟! نمیگویند اگر تمدید این قانون اثر اجرایی ندارد، چرا پیش از تصویب، آن را «نقض صریح برجام» خوانده و نسبت به تبعات این بدعهدی برای آمریکا خط و نشانها میکشیدند، با فلان مقام اتحادیه اروپا رایزنی کرده، درباره تبعات غیر قابل پیشبینی این اقدام گفتوگو میکردند.
زنجیرهایها تا پیش از تصویب «تمدید داماتو» با «غوغازیستی» ایام میگذراندند تا به اردیبهشت سال 96 برسند! و برای این مقصود، با ظرفیت عظیم رسانهای و مالی خود، به «راه انداختن» حاشیه و «جا انداختن» آن به عنوان مسئله اول کشور میپرداختند. تبدیل «لغو کنسرت و سخنرانی» به مسئله اول کشور آن هم در شرایطی که رکود، بیکاری، تورم و دلار نزدیک به 4000 تومانی کمر ملت را میشکست، نمونههایی از این حاشیهسازیهاست. جدیدترین نسخه این حاشیهها روی تلاش قوه قضائیه برای دستگیری یک وکیلالدوله و لغو سخنرانی یک وکیلالدوله دیگر ساخته شد...همه این حاشیهسازیها برای فرار از پاسخگویی به وعدهها بود... حال که آن «تقریبا هیچ» هم هوا شده، طبیعتا از این پس باید منتظر حاشیه سازیها و هنجارشکنیهای بیشتری بود. حاشیهسازی از این پس، از نان شب هم برای شکست خوردگان برجام زده حیاتیتر میشود.
..با آخرین میخی که دو جریان دموکرات و جمهوری خواه مشترکا به تابوت برجام زدند و با پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا، از این پس اروپا ملجأ لیبرالهای وطنی خواهد شد...موضعگیریها نیز حول این محورها خواهند چرخید که: «آمریکا فقط یکی از اعضای 1+5 است»و «سایر اعضاء همچنان به برجام پایبندند»، «آمریکا با این کار حیثیت خود را به باد داد»،« دنیا فهمید حق با مابود و ما دنبال بمب اتمی نبودیم و آبروی آمریکا رفت و ...» تا چنین القا شود که برجام هنوز نمرده است غافل از اینکه، بسیاری از کشورهای غربی نیز مثل کشورهای مرتجع و عقب مانده عربی، مثل همین لیبرالهای خودمان، به انحاء مختلف به آمریکا وابستهاند...
...امروزه کشورهای غربی نه بر اساس اخلاق و وفاداری بلکه بر اساس منافع، سیاستهای خود را تنظیم میکنند. آیا منافع غرب ایجاب میکند از تحریمهای آمریکا علیه ایران تبعیت نکنند؟
امروز قطعا باید برای دولت هم ثابت شده باشد که دشمنی آمریکا با ایران نه بخاطر توان هستهای کشورمان بود و نه بخاطر مسائل حقوق بشری (اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و متجاوزان به نوامیس مردم) و حتی توان موشکی بلکه دشمنی آمریکا با ایران، «ماهوی» است.
امروزه آمریکاییها دیگر مثل چند ماه قبل هم نمیگویند «رفتار ایران باید تغییر کند» بلکه به صراحت از لزوم «تغییر رژیم» حرف میزنند.... ادامه چنین وضعی «خسارت محض» است؛ دولت هم بهتر است حرف آخر را بزند.
#یادداشت_ روز
آمریکا حرف آخر را زد!
جعفر بلوری
...تمدید قانون داماتو را (تحریمهای 10 ساله علیه کشورمان) هم مجلس نمایندگان و هم مجلس سنای آمریکا با اکثریت «کامل» به تصویب رسانده و به آنهایی که خواب آمریکا را میدیدند رکب زدند...این قانون در همین دولت اوبامای مودب تمدید شده، و طبق خبرهایی که منتشر شده اوباما هم قرار است آن را امضاء کند.
...وزیر خارجه کشورمان که تمدید تحریمهای ده ساله را نقض برجام دانسته بود دیروز گفته، این اقدام «اثر اجرایی ندارد» و رئیسجمهوری محترم هم دیروز در دیدار نماینده ویژه پوتین آن را صرفا «تضعیف برجام»! خوانده است. جریان رسانهای دولت و مدعیان اصلاحات نیز برای ماله کشی این بدعهدی بزرگ آمریکا به صف شدهاند...
«قانون داماتو» در دوران ریاست جمهوری کلینتونِ دموکرات، و «تحریمهای بیسابقه» و به تعبیر غربیها «فلجکننده» در دوران باراک اوبامای دموکرات تصویب شدند... و دیدیم دموکراتها پا به پای جمهوری خواهان و بدون حتی یک رای مخالف، به این قانون رای دادند...
میگویند تمدید تحریمهای 10 ساله آمریکا، «اثر اجرایی ندارد» که باید پرسید، اگر این تحریمها اثر اجرایی ندارند، اصلا چرا وارد مذاکره شدیم و برای لغو آنها این قدر از جیب ملت هزینه کردیم؟! نمیگویند اگر تمدید این قانون اثر اجرایی ندارد، چرا پیش از تصویب، آن را «نقض صریح برجام» خوانده و نسبت به تبعات این بدعهدی برای آمریکا خط و نشانها میکشیدند، با فلان مقام اتحادیه اروپا رایزنی کرده، درباره تبعات غیر قابل پیشبینی این اقدام گفتوگو میکردند.
زنجیرهایها تا پیش از تصویب «تمدید داماتو» با «غوغازیستی» ایام میگذراندند تا به اردیبهشت سال 96 برسند! و برای این مقصود، با ظرفیت عظیم رسانهای و مالی خود، به «راه انداختن» حاشیه و «جا انداختن» آن به عنوان مسئله اول کشور میپرداختند. تبدیل «لغو کنسرت و سخنرانی» به مسئله اول کشور آن هم در شرایطی که رکود، بیکاری، تورم و دلار نزدیک به 4000 تومانی کمر ملت را میشکست، نمونههایی از این حاشیهسازیهاست. جدیدترین نسخه این حاشیهها روی تلاش قوه قضائیه برای دستگیری یک وکیلالدوله و لغو سخنرانی یک وکیلالدوله دیگر ساخته شد...همه این حاشیهسازیها برای فرار از پاسخگویی به وعدهها بود... حال که آن «تقریبا هیچ» هم هوا شده، طبیعتا از این پس باید منتظر حاشیه سازیها و هنجارشکنیهای بیشتری بود. حاشیهسازی از این پس، از نان شب هم برای شکست خوردگان برجام زده حیاتیتر میشود.
..با آخرین میخی که دو جریان دموکرات و جمهوری خواه مشترکا به تابوت برجام زدند و با پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا، از این پس اروپا ملجأ لیبرالهای وطنی خواهد شد...موضعگیریها نیز حول این محورها خواهند چرخید که: «آمریکا فقط یکی از اعضای 1+5 است»و «سایر اعضاء همچنان به برجام پایبندند»، «آمریکا با این کار حیثیت خود را به باد داد»،« دنیا فهمید حق با مابود و ما دنبال بمب اتمی نبودیم و آبروی آمریکا رفت و ...» تا چنین القا شود که برجام هنوز نمرده است غافل از اینکه، بسیاری از کشورهای غربی نیز مثل کشورهای مرتجع و عقب مانده عربی، مثل همین لیبرالهای خودمان، به انحاء مختلف به آمریکا وابستهاند...
...امروزه کشورهای غربی نه بر اساس اخلاق و وفاداری بلکه بر اساس منافع، سیاستهای خود را تنظیم میکنند. آیا منافع غرب ایجاب میکند از تحریمهای آمریکا علیه ایران تبعیت نکنند؟
امروز قطعا باید برای دولت هم ثابت شده باشد که دشمنی آمریکا با ایران نه بخاطر توان هستهای کشورمان بود و نه بخاطر مسائل حقوق بشری (اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و متجاوزان به نوامیس مردم) و حتی توان موشکی بلکه دشمنی آمریکا با ایران، «ماهوی» است.
امروزه آمریکاییها دیگر مثل چند ماه قبل هم نمیگویند «رفتار ایران باید تغییر کند» بلکه به صراحت از لزوم «تغییر رژیم» حرف میزنند.... ادامه چنین وضعی «خسارت محض» است؛ دولت هم بهتر است حرف آخر را بزند.
- ۲.۰k
- ۱۴ آذر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط