تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره طلاق
آیه 7
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمّٰا آتٰاهُ اللّٰهُ لاٰ يُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْساً إِلاّٰ مٰا آتٰاهٰا سَيَجْعَلُ اللّٰهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً (٧)
بر توانگر است كه از توانگرى اش [همسر بچه دارش را در ايام عدّه] هزينه دهد، و هر كه رزق و روزى اش تنگ باشد از همان كه خدا به او عطا كرده هزينه دهد خدا هيچ كس را جز به اندازۀ رزقى كه به او عطا كرده است، تكليف نمى كند خدا به زودى پس از سختى و تنگنا فراخى و گشايش قرار مى دهد
نکته ها:
فرمان اين آيه كه هر كسى به قدر توان خود به همسرش انفاق كند، هم شامل ايّام عدّه مى شود، هم شامل ايّام شير دادن همسر طلاق داده شده و هم شامل هر زمان ديگر.
پیام‌ها :
- ملاك در ميزان هزينه زندگى، توان مالى مرد است، نه تنگ نظرى هاى مرد و يا خواسته ها يا آرزوهاى زن. «ذوسعةٍ من سعته»
- از ترس آينده، امروز را سخت نگيريد. (هر كه دارد خرج كند) «ذوسعةٍ من سعته»
- حتّى در شرايط طلاق، جوانمردى را از دست ندهيد. «ذوسعة من سعته»
- شرط نفقه، دوست داشتن همسر نيست، زن طلاق داده شده نيز تا مدّتى واجب النفقه است. «ذوسعة من سعته»
- انفاق كننده، مال و دارايى خود را از خدا بداند. «ممّا اتاه اللّه»
- هركس به هر اندازه توان انفاق دارد، انفاق كند. آب دريا را اگر نتوان كشيد، هم به قدر تشنگى بايد چشيد. «من قدر... فلينفق ممّا اتاه اللّه»
- فقرا در مقايسه وضع خود با اغنيا، نعمت هايى را كه خداوند به آنها داده است از ياد نبرند. «قدر عليه... اتاه اللّه»
- تكليف، به مقدار توان است. «لا يكلف اللّه نفساً الاّ ما اتاها» اسلام، دينى واقع گراست و تكليف فوق طاقت ندارد.
- در دست يابى به گشايش، عجله نكنيد. «سيجعل اللّه»
- در شرايط تلخ طلاق و جدايى يا فقر و تنگدستى، اميد به آينده را از دست ندهيد. «سيجعل اللّه بعد عسر يُسراً»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره طلاق
آیه 7
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمّٰا آتٰاهُ اللّٰهُ لاٰ يُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْساً إِلاّٰ مٰا آتٰاهٰا سَيَجْعَلُ اللّٰهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً (٧)
بر توانگر است كه از توانگرى اش [همسر بچه دارش را در ايام عدّه] هزينه دهد، و هر كه رزق و روزى اش تنگ باشد از همان كه خدا به او عطا كرده هزينه دهد خدا هيچ كس را جز به اندازۀ رزقى كه به او عطا كرده است، تكليف نمى كند خدا به زودى پس از سختى و تنگنا فراخى و گشايش قرار مى دهد
نکته ها:
فرمان اين آيه كه هر كسى به قدر توان خود به همسرش انفاق كند، هم شامل ايّام عدّه مى شود، هم شامل ايّام شير دادن همسر طلاق داده شده و هم شامل هر زمان ديگر.
پیام‌ها :
- ملاك در ميزان هزينه زندگى، توان مالى مرد است، نه تنگ نظرى هاى مرد و يا خواسته ها يا آرزوهاى زن. «ذوسعةٍ من سعته»
- از ترس آينده، امروز را سخت نگيريد. (هر كه دارد خرج كند) «ذوسعةٍ من سعته»
- حتّى در شرايط طلاق، جوانمردى را از دست ندهيد. «ذوسعة من سعته»
- شرط نفقه، دوست داشتن همسر نيست، زن طلاق داده شده نيز تا مدّتى واجب النفقه است. «ذوسعة من سعته»
- انفاق كننده، مال و دارايى خود را از خدا بداند. «ممّا اتاه اللّه»
- هركس به هر اندازه توان انفاق دارد، انفاق كند. آب دريا را اگر نتوان كشيد، هم به قدر تشنگى بايد چشيد. «من قدر... فلينفق ممّا اتاه اللّه»
- فقرا در مقايسه وضع خود با اغنيا، نعمت هايى را كه خداوند به آنها داده است از ياد نبرند. «قدر عليه... اتاه اللّه»
- تكليف، به مقدار توان است. «لا يكلف اللّه نفساً الاّ ما اتاها» اسلام، دينى واقع گراست و تكليف فوق طاقت ندارد.
- در دست يابى به گشايش، عجله نكنيد. «سيجعل اللّه»
- در شرايط تلخ طلاق و جدايى يا فقر و تنگدستى، اميد به آينده را از دست ندهيد. «سيجعل اللّه بعد عسر يُسراً»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۸۶۶
۱۸ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.