4/آیا قرآن کتاب علمی است و آیا همهی علوم بشری در قرآن وج
4/آیا قرآن کتاب علمی است و آیا همهی علوم بشری در قرآن وجود دارد؟
دیدگاه سوم: دیدگاه تفصیل؛ یعنی از طرفی همه علوم بشری در ظواهر قرآن وجود ندارد و هدف اصلی قرآن نیز هدایتگری بشر به سوی خداست. و از طرفی دیگر قرآن کریم دعوت به تفکر و علم میکند و برخی از مثالها و مطالب علمی صحیح و حق را بیان میکند که بیانگر اعجاز علمی قرآن است.
دلایل و شواهد: در اینجا دلایل این دیدگاه را همراه با ردّ دلایل دیدگاه اول بیان میکنیم:
1. قرآن کتاب هدایت، اخلاق، تربیت و دین است و انسانها را به سوی فضیلتها و خداشناسی هدایت میکند. بنا بر این ضرورتی ندارد که قرآن، همهی مسائل علوم تجربی، عقلی و نقلی را با تفصیلات و فرمولهای آنها، بیان کند. هر چند این موارد گاهی اشارات حق و صادقی دارد.
این مطلب مورد تأکید مفسّران قدیمی و صاحبنظران معاصر است.
2. ظهور آیاتی که میفرماید: «همه چیز در قرآن است» قابل اخذ نیست چرا که:
اوّلًا: این ظهور بر خلاف بداهت است و بسیاری از فرمولهای شیمی و فیزیک در قرآن کریم نیست.
ثانیاً: ظهور این آیات مورد انکار صریح برخی از مفسّران قرار گرفته است و گفتهاند که منظور وجود چیزهایی است که در هدایت انسان لازم است و اینها در قرآن وجود دارد. (کل شیء/ امور دینی)
ثالثاً: لفظ «کتاب» در آیات مورد بحث «نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ» (نحل/ 89) ممکن است به چند معنا باشد: «قرآن کریم، لوح محفوظ، اجل، علم خدا، امام مبین». پس نمیتوان گفت: که حتماً مراد، قرآن است و همه چیز در آن است.
و همین اشکال در مورد روایاتی که مورد استناد واقع شده بود نیز وارد است.
رابعاً: این آیات با دلیل عقل (قرینه لبّی) تخصیص میخورد و محدود میشود. چون عقل انسان حکم میکند که قرآن در مورد هدف خود (هدایت معنوی انسان) بیان همه چیز باشد نه در اموری که خارج از حوزهی هدف اوست.
3. آیاتی از قرآن که اشاراتی به علوم طبیعی دارد هدف آنها کشف فرمولهای هندسه و شیمی و ... نیست؛ بلکه این اشارات بطور استطرادی و حاشیهای این مباحث را مطرح کرده است. یعنی صرفاً ذکر مثال (البته حق و واقعی) است و هدف آن، آموزش علوم نیست.
علاوه بر آنکه برخی از آیاتی که مورد استشهاد طرفداران دیدگاه اوّل قرار گرفت از لحاظ موازین تفسیری قابل نقد است برای مثال: آیه «رَفِیعُ الدَّرَجاتِ» ربطی به درجات دایره ندارد. و حمل آیات بدون قرینه عقلی یا نقلی معتبر بر یک مطلب، موجب تفسیر به رأی میشود.
4. مسأله بطون قرآن و علم أئمه (ع) از مورد بحث ما خارج است. چون موضوع بحث این است که آیا همهی علوم بشری را میتوان از ظواهر قرآن استخراج کرد یا نه؟
جمع بندی و نتیجه گیری:
بنا بر آنچه بیان کردیم به این نتیجه میرسیم که ظاهر آیات قرآن، بر تمام علوم بشری (با تمام فرمولها و جزئیات آن) دلالت ندارد.
بلی در قرآن، اشاراتی به بعضی از علوم و مطالب علمی شده است که استطرادی و عرضی است ولی همهی علوم بالفعل در قرآن مذکور نیست و آیاتی که در این زمینه است (مثل آیه 89 سوره نحل و 38 و 59 سوره انعام) دلالت بر این دارد که تمام احتیاجات دینی و هدایتی مردم، در قرآن به طور تفصیل یا مجمل ذکر شده است.
منبع: کناب پرسش های قرآنی جوانان/محمدعلی رضائی
#قرآن#قرآن_کریم#نکته ها_و_پیام های_قرآنی#مصحف#استاد_قرائتی#اسلام#شیعه#تفسیر#تفسیر_نور#کتاب_خدا#أیات#آیه#سوره#پیام#پیام_قرآن#پرسش_قرآنی#
دیدگاه سوم: دیدگاه تفصیل؛ یعنی از طرفی همه علوم بشری در ظواهر قرآن وجود ندارد و هدف اصلی قرآن نیز هدایتگری بشر به سوی خداست. و از طرفی دیگر قرآن کریم دعوت به تفکر و علم میکند و برخی از مثالها و مطالب علمی صحیح و حق را بیان میکند که بیانگر اعجاز علمی قرآن است.
دلایل و شواهد: در اینجا دلایل این دیدگاه را همراه با ردّ دلایل دیدگاه اول بیان میکنیم:
1. قرآن کتاب هدایت، اخلاق، تربیت و دین است و انسانها را به سوی فضیلتها و خداشناسی هدایت میکند. بنا بر این ضرورتی ندارد که قرآن، همهی مسائل علوم تجربی، عقلی و نقلی را با تفصیلات و فرمولهای آنها، بیان کند. هر چند این موارد گاهی اشارات حق و صادقی دارد.
این مطلب مورد تأکید مفسّران قدیمی و صاحبنظران معاصر است.
2. ظهور آیاتی که میفرماید: «همه چیز در قرآن است» قابل اخذ نیست چرا که:
اوّلًا: این ظهور بر خلاف بداهت است و بسیاری از فرمولهای شیمی و فیزیک در قرآن کریم نیست.
ثانیاً: ظهور این آیات مورد انکار صریح برخی از مفسّران قرار گرفته است و گفتهاند که منظور وجود چیزهایی است که در هدایت انسان لازم است و اینها در قرآن وجود دارد. (کل شیء/ امور دینی)
ثالثاً: لفظ «کتاب» در آیات مورد بحث «نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ» (نحل/ 89) ممکن است به چند معنا باشد: «قرآن کریم، لوح محفوظ، اجل، علم خدا، امام مبین». پس نمیتوان گفت: که حتماً مراد، قرآن است و همه چیز در آن است.
و همین اشکال در مورد روایاتی که مورد استناد واقع شده بود نیز وارد است.
رابعاً: این آیات با دلیل عقل (قرینه لبّی) تخصیص میخورد و محدود میشود. چون عقل انسان حکم میکند که قرآن در مورد هدف خود (هدایت معنوی انسان) بیان همه چیز باشد نه در اموری که خارج از حوزهی هدف اوست.
3. آیاتی از قرآن که اشاراتی به علوم طبیعی دارد هدف آنها کشف فرمولهای هندسه و شیمی و ... نیست؛ بلکه این اشارات بطور استطرادی و حاشیهای این مباحث را مطرح کرده است. یعنی صرفاً ذکر مثال (البته حق و واقعی) است و هدف آن، آموزش علوم نیست.
علاوه بر آنکه برخی از آیاتی که مورد استشهاد طرفداران دیدگاه اوّل قرار گرفت از لحاظ موازین تفسیری قابل نقد است برای مثال: آیه «رَفِیعُ الدَّرَجاتِ» ربطی به درجات دایره ندارد. و حمل آیات بدون قرینه عقلی یا نقلی معتبر بر یک مطلب، موجب تفسیر به رأی میشود.
4. مسأله بطون قرآن و علم أئمه (ع) از مورد بحث ما خارج است. چون موضوع بحث این است که آیا همهی علوم بشری را میتوان از ظواهر قرآن استخراج کرد یا نه؟
جمع بندی و نتیجه گیری:
بنا بر آنچه بیان کردیم به این نتیجه میرسیم که ظاهر آیات قرآن، بر تمام علوم بشری (با تمام فرمولها و جزئیات آن) دلالت ندارد.
بلی در قرآن، اشاراتی به بعضی از علوم و مطالب علمی شده است که استطرادی و عرضی است ولی همهی علوم بالفعل در قرآن مذکور نیست و آیاتی که در این زمینه است (مثل آیه 89 سوره نحل و 38 و 59 سوره انعام) دلالت بر این دارد که تمام احتیاجات دینی و هدایتی مردم، در قرآن به طور تفصیل یا مجمل ذکر شده است.
منبع: کناب پرسش های قرآنی جوانان/محمدعلی رضائی
#قرآن#قرآن_کریم#نکته ها_و_پیام های_قرآنی#مصحف#استاد_قرائتی#اسلام#شیعه#تفسیر#تفسیر_نور#کتاب_خدا#أیات#آیه#سوره#پیام#پیام_قرآن#پرسش_قرآنی#
۳.۲k
۱۴ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.