تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فاطر

آیه 28

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَلِكَ إِنَّمَا يَخْشَي اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ (28)

ترجمه

و همچنين از مردم و جنبنده ها و چهار پايان به رنگ هاى گوناگون (آفريديم)؛ از ميان بندگان او تنها دانشمندان (ربّانى) خشيت الهى دارند، بى شك خداوند، عزيز و آمرزنده است.

نکته ها:

«أنعام» جمع «نَعَم» به معناى شتر است ولى به گاو و گوسفند نيز گفته مى شود. گرچه كلمه «دوابّ» كه به معناى جنبنده است شامل آنها مى شود ولى بدليل اهميّت و نياز شديد انسان به اين سه حيوان نامشان جدا آمده است.
«خشيت» ترس همراه با تعظيم و برخاسته از علم و آگاهى است.
امام صادق عليه السلام فرمودند: «عالم، كسى است كه رفتارش، گفتارش را تصديق كند و گرنه عالم نيست».(572)
اين آيه مى فرمايد: علم سبب خشيت الهى است و آيه 28 همين سوره مى فرمايد: خشيت الهى، سبب پندپذيرى از انبيا است. پس نتيجه مى گيريم كه علم بايد سبب هشدارپذيرى شود. بنابراين اگر ديديم كه دانشمندان پندپذير نيستند ولى عوام هشدار پذيرند، بايد بگوئيم علمى كه در قرآن مطرح است غير از اصطلاح روز است، بلكه مراد از علم دريافت حقيقت و داشتن نورانيّت و بصيرت و حكمت است و دانشمندان بى تقوى، در آئينه قرآن جاهلند؛ جهل به عظمت پروردگار، جهل به رسالت و تكليف در دنيا، جهل به هدف آفرينش، جهل به سرنوشت و قيامت.
در كنار حرم امام رضاعليه السلام خدمت علامه ى طباطبايى قدس سره رسيدم و عرض كردم: من در سال هاى اول تحصيلم همين كه مشغول نماز مى شدم، حالت گريه و خشوع داشتم، ولى اكنون كه با سواد شده ام در نماز غافلم، پس آيه «انّما يخشى اللّه من عباده العلماء» چه مى گويد؟ ايشان فرمود: علمى كه شما داريد، يك سرى اطلاعات و محفوظات است، اگر علم واقعى بود، عبوديّت تو بيش تر مى شد.

572) كافى، ج 1، ص 36.

پیامها :

- اختلاف رنگ انسان ها و حيوانات، يكى از نشانه هاى قدرت و عظمت الهى است. «و من النّاس... مختلف الوانه»
- در امور جسمى و مادّى، انسان در رديف ديگر موجودات است. «و من النّاس و الدّوابّ و الانعام»
- علم و آگاهى بر اسرار هستى، زمينه رسيدن به خشيت الهى است. «انّما يخشى اللّه... العلماء»
- دانشمندان بى تقوا، به علم واقعى نرسيده اند. «انّما يخشى اللّه من عباده العلماء»
- اهل عبادت بسيار است، امّا تنها عالمان به مقام خشيت مى رسند. «انّما يخشى اللّه من عباده العلماء»