مگه ما چی می خواستیم از این دنیا؟

مگه ما چی می‌خواستیم از این دنیا؟
به جز یه زندگی معمولی؟
مثلا بشینی از پشت پنجره رفت و آمد آدما و غروب آفتابو نگاه کنی
به خودت بیای ببینی خیلی وقته خیره شدی به یه نقطه نامعلوم و حواست پی مرور خاطراتته
خاطرات خوبی که باعث شده ناخواسته لبخند روی لبت بیاد
سرتو تکون بدی و از فکر بیای بیرون
از روی میز کتابتو برداری، ورق بزنی و بخونیش
باد بزنه توی صورتت و حال دلت از این رو به اون رو بشه
بعد یکی بیاد دستشو حلقه کنه دور گردنت
سرتو ببوسه
چشماتو ببندی و غرق خوشی شی...
یکی که واقعیه
دوست داشتنش
عشقش
حضورش
واقعیِ واقعی
بعد با خیال راحت بغلش کنی
بدون ترس
بدون دغدغه
توی بغلش آروم بگیری
ساکت باشی ولی اون انقدر بلدت باشه که بفهمه تو فکرت داری با خودت حرف می‌زنی
یا مثلا برای بوسیدنش داری با خودت کلنجار می‌ری...
مگه ما از زندگی چی می‌خواستیم...؟
به جز لحظه‌های خوب واقعی
صدای خنده‌ای که می‌پیچه توی خونه
یا شعر خوندن درِ گوش یار
چیز زیادیه...؟